Leuk om al die plekjes weer te zien

Vanochtend gingen we met m'n ouders naar het huis waar mijn vader geboren werd. Je ziet het hier op deze foto. In het middelste huis op de middelste verdieping helemaal rechts, in dat kamertje werd hij geboren:) En helemaal bovenin was zijn slaapkamer.

Schuin tegenover hem woonde zijn vriendje Bram. Hij sliep in zo'n zelfde zolderkamer. Ze hadden een touw gespannen van het ene raam naar het andere. Ik moest erg goed nadenken over hoe ze dat nou voor elkaar hadden gekregen, maar toen mijn vader vertelde hoe, snapte ik niet meer dat ik er niet op kwam. Ze lieten een touw zakken uit het ene raam, liepen ermee naar het andere  huis, daar lieten ze uit het andere raam een ander touw vallen, dat ze vastknoopte aan het ene touw en dat omhoog hesen. Ze hadden er een koeienbel aan vast gemaakt, zodat m'n vader hem kon laten weten dat hij op z'n kamer was. Dit duurde tot m'n oma het zo zat was en het touw doormidden had geknipt!

Dit was de muziektent op het Pijnackerplein, waar mijn vader woonde. Deze werd in 1911 gebouwd en is als enige blijven staan. Er waren er nog twee ergens anders in de stad, maar die zijn gesloopt. Mijn vader was eens helemaal bovenin, op het dak van de 'tent' geklommen. Hij vertelde me hoe hij dat precies gedaan had. Het kan nu niet meer, omdat ze er ijzeren puntstaafjes hebben geplaatst. Mijn oma keek uit het raam en zag haar zoon daar zitten, maar durfde niet op het raam te tikken, bang als ze was dat hij er dan van schrik vanaf zou vallen.

Hierboven vertelde hij hoe hij op het dak klom.

Hieronder de ijzeren staven, die moeten voorkomen dat er op het dak geklommen wordt:)

Het is leuk om zulke verhalen te horen!

Er was vroeger van alles op het plein te vinden, de kapper, kruidenier en ook een bibliotheek, die zie je hier op de hoek. Daarboven woonden 16 (!) Spanjaarden, dat was toen nog niet zo gebruikelijk.

We liepen langs de school waar m'n vader op gezeten had.

En langs het 'pishuisje'. Je kunt nog zien, in de hoek bij dat witte kastje, waar de deur heeft gezeten. Het was ideaal, want al die kinderen die op het plein speelden hoefden zo niet helemaal naar huis. De klok die je bovenin ziet, is nog helemaal dezelfde. Hij liep nog goed, al kon je er niet zo heel goed meer op zien hoe laat het was.

Daarna gingen we nog een stukje verder naar Noord, waar mijn moeder geboren was en waar ik zelf ook geboren ben. Dat was in deze straat. Een leuk, gezellig, mooi straatje! Daarachter is een heel park, waar we heel wat rondjes met de hond hebben gelopen. Daar gingen we ook nog even heen.

Maar wat ik vroeger als kind moeiteloos deed, durfde ik nu niet eens meer! Over de stenen naar de overkant. L durfde wel, maar S vond de stappen iets te groot.

Wat was het heerlijk weer!

Samen met oma kikkers uit de sloot proberen te vangen

En toen was het weer tijd om naar huis te gaan.

Ik heb genoten! Leuk om al die plekjes weer te zien.