15 april 2018

Wie zegt dat?

Vanmiddag laat ik de boel de boel (het is niet voor niks een rustdag toch?!) en zit ik op bed met een stapel boeken, schriften en laptop. Na weken lukte het me eindelijk weer om twee nieuwe stukjes te schrijven voor het dagboek waar ik aan mee schrijf. In totaal mag ik 20 stukjes schrijven, ik zit nu op 7, maar heb gelukkig nog wel even de tijd. In mijn hoofd ben ik er dan wel mee bezig, maar ik moet echt even de rust vinden om het op het toetsenbord te rammelen. Vier van de vijf meiden zijn bij een andere familie, dus ik maak even van de gelegenheid gebruik.

Vanochtend hadden we een Pakistaanse voorganger. We zongen drie Pakistaanse liederen...we deden ons best. Deze man heeft al twee keer een pistool tegen zijn hoofd gehad vanwege zijn geloof. Bijzonder om hem even bij ons te hebben! Hij preekte over de kerken, dat we niet moeten wachten tot mensen naar onze gemeente toe zouden komen, maar dat wij naar buiten moeten en onszelf niet zo moeten beperken door vast te blijven zitten aan onze taal, onze landgenoten en onze wetjes en regeltjes. Dat is wel even een hele korte samenvatting! Ik wilde wel dat hij nog even door was gegaan, want op het moment dat hij amen zei, wilde ik 'm wel van alles vragen. In plaats daarvan gaf hij de zegen mee in het Pakistaans en heb ik hem nog even de hand geschud. Nou ja...dat ging eigenlijk een beetje anders. Ik twijfel dan wel even of ik wel een hand zou geven en deed het niet, het lijkt me dan ineens zo opdringerig, zo van 'zie mij eens'. Terwijl het eigenlijk een verlangen is van: 'je bent mijn broeder en ik werd bemoedigd door jouw verhaal!!' Eigenlijk wel grappig dat hij uiteindelijk naar buiten kwam en na degene waar ik mee stond te praten een hand gegeven te hebben, mij ook een hand gaf:))

Ik wilde wel bevrijd zijn van al die suffe gedachten die me weerhouden van een bepaalde mate van vrijheid in Christus. Herkennen jullie dat?  Je laat je tegenhouden, omdat je denkt dat anderen misschien een verkeerde beoordeling maken over jou en je motieven. Of dat je iets niet vraagt of zegt, omdat je denkt dat de ander dan denkt... Echt heel suf en ik stop er mee, nu!

Zo, dat lucht op!


Hier ben ik dan! 
Wie zegt dat een struisvogel zijn kop in het zand steekt omdat hij niks wil zien? Misschien steekt hij zijn kop wel in het zand omdat hij niet gezien wil worden!





3 opmerkingen:

@Lineke zei

OHet wat herkenbaar..

Aritha zei

Jaaaa, dat zou ook kunnen! (reactie op vraag over struisvogelgedrag) En ze doen het volgens mij helemaal niet echt want dan zouden die beesten doodgaan. Ze doen alleen maar alsof. Hij gaat voor dood liggen om zo te ontsnappen aan de gevaarlijke roofdieren. Stuk bescherming.

www.annderverhaal.nl zei

Invullen wat de ander zou kunnen denken...Heb er ook regelmatig last van. Bedankt voor deze door-denk-blog.

Een reactie posten

Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.