Even rust in dat stormachtige brein van mij

Over ruim een week heeft R een afspraak bij de specialist. Dat betekende bijna 3 weken wachten wachten, wachten...En dat is waar we nu midden in zitten. En de ene dag is dat makkelijker dan de andere dag. Er gaan dagen voorbij dat het allemaal aardig rustig is en we gewoon druk zijn met leven. Andere dagen vliegt het ons soms aan en moeten we ons best doen om niet op de zaken vooruit te lopen. Vandaag een inkijkje in hoe R het zelf beleefd (met toestemming):


Zo graag zou ik willen dat ik een goede schrijver was. Dan kon ik al die gedachten in mijn hoofd op papier zetten, dan was het even rustig in dat stormachtige brein van mij...

Zo graag ook zou ik willen dat ik een enorme prater was zodat ik gewoon alles zou zeggen wat er in mijn gedachten was. Dan zou het toch ff rustig zijn in dat stormachtige brein van mij...

Maar vandaag kwam ik er op school (jawel ik leer er toch echt wat!) weer achter dat er maar 1 plek is waar ik rust kan vinden. Dat is bij Jezus. Hij zegt 'kom tot mij allen die vermoeid en belast zijn, en ik zal je rust geven'.

Klinkt best makkelijk, gewoon naar Jezus gaan en dan krijg je rust terug. Toch is dit soms best moeilijk, omdat ik soms juist rust wil hebben voor ik naar God wil gaan. Maar zo werkt het niet.

Ik mag naar Jezus komen, met de drukte, met mijn zorgen (dat zijn er best veel op het moment), met mijn fouten (zijn er ook veel te veel elke keer weer...), ik mag dus komen zoals ik ben (dus ook zonder zorgen en drukte).

En dat probeer ik dan maar weer elke keer als alles in mij zegt dat het niet goed gaat. Als alles in mij zegt dat het alleen maar fout kan gaan. Als alles in mij bang en verdrietig is, als alles in mij geen hoop meer heeft. Dan probeer ik het toch weer allemaal aan Hem te geven.

Het gaat namelijk niet om mij, het gaat om Hem. En dat betekent dat ik Hem elk moment evenveel nodig heb, nu in tijden van zorgen, vroeger in tijden van vreugde, en voor altijd in alle (soorten) tijden.

Wat is het dan fijn om te weten dat ik bij Hem mag komen, dat Hij mij zelfs uitnodigt om bij Hem te komen. Bedankt, met een hoofdletter B.

Dit plaatje vind ik zo mooi, het geeft troost. 

Zij begrepen er toch ook echt helemaal niks van toen!

(Voor degene die eerdere blogberichten hebben gemist, R heeft te horen gekregen dat hij een tumor in zijn hoofd heeft, dat is eigenlijk alles wat we nu in deze tijd van wachten weten)