Bankhangen

Huilen, huilen, huilen... ik ben er zo goed in he! Altijd al geweest:)

Zondagochtend ging ik vroeg uit bed en ging weer eens mee met m'n vriendin de hond uitlaten. Wat heerlijk om op dat vroege uur buiten in de regen te lopen, echt heerlijk! Misschien houd ik zo van regen omdat ze op tranen lijken en ze soms ook maar niet lijken te kunnen stoppen.

Toen we weer terug waren, was het droog. En weer thuis gekomen, praatte ik even met K. en dat hielp me enorm om te beseffen, dat ik naast verdrietig, ook gewoon ontzettend moe was! Ik hoefde er niet lang over na te denken en ben gauw m'n bed ingedoken, terwijl iedereen kerkwaarts ging. 

En na een kort slaapje ben ik achter de laptop gekropen en heb een weekschema gemaakt. Ik ben van het type dat bij spanning en tegenslag op de bank neerplof en daar uren kan blijven zitten. In dit schema heb ik per dag een planning gemaakt wat ik doe en... heel belangrijk, daar is ook tijd voor bankhangen en rust, want slapen lukt me niet zo heel erg goed genoeg.

En wat ik ook maakte, was een menuplanning. In deze dagen eet ik wel, maar echt trek...soms ben ik gewoon misselijk van de dingen waar ik aan denk! Maar gisteren kreeg ik ineens trek in aardappelsoep! En die heb ik gemaakt en het was lekker! En samen met Mar en L heb ik alvast opgeschreven wat we de rest van de week gaan eten. Als ik van slag ben, vind ik het weleens moeilijk om op tijd een warme maaltijd op tafel te zetten. Met deze schema's komt het goed! Er is een tijd van lijstjes maken, er is een tijd van boodschappen doen, er is een tijd om te koken, een tijd om te bankhangen. En er is een tijd om te huilen. Maar niet allemaal tegelijk!