Vakantie en leven met de Heilige Geest

Vakantietijd is blogtijd, schreef ik in m'n vorige blog. Maar ondertussen zijn we al ruim een week verder. Ik moet er altijd ook weer een beetje inkomen in zo'n vakantie. Een echte eerste vakantiedag hadden we toen we naar R & M gingen. Ze waren op huwelijksreis en vroegen of we een dagje kwamen. We begonnen met een bakje koffie.

We zwommen  en genoten!

We speelden midgetgolf

En kochten daarna de grootste milkshake

En na nog een duik in het water aten we yummie-wraps

We deden nog wat balspelletjes, namen wat knuffeltijd met de honden die er rondliepen, dronken koffie en...

gingen weer naar huis.

Zaterdag gingen we een middagje naar Gouda. We bekeken de Sint Jan van binnen

Met z'n 72 glas in lood ramen, kun je daar wel uren blijven turen

Maar zolang bleven we er niet, we gingen ook nog naar een Kringloopje.

En 's avonds dronken we gezellig koffie bij H & M.

Het is zo leuk om getrouwde zoons te hebben!

Ik maakte daar buiten nog wat foto's van eenden

En van de mooie zonnebloem voor de deur. Er was nog een grotere, maar daar zie je de bloem nog niet van.

En verder gingen we op visite, kreeg ik een potje zelfgemaakte bramenjam, kregen we een mooi pianospel te horen van onze gastvrouw en speelde S met de poes.

En zo genieten we van de vakantie, lezen we boeken als het regent en steken we een kaarsje aan als het buiten nat en donker is.

Vorige week zondag was ik niet in de kerk. Ik was zo moe en wilde even alleen zijn. Toch vond ik het ook jammer, want de spreker die preekte wilde ik eigenlijk niet missen. En gek genoeg kwam het er maar niet van om de preek terug te luisteren tot gisteren, tijdens het koken vind ik het soms heerlijk om even oortjes in te doen en wat te luisteren. Ik kreeg er geen spijt van en wil het ook graag met jullie delen. Het is zo mooi! Het gaat over het dagelijks leven met de Heilige Geest. Je kunt de preek vinden 56:36. Als je geen filmpje ziet,

is hier de link.

En wat ik lees? Vorige week las ik dit boek:

Zoals je kunt zien een verhaal over Iraanse vluchtelingen. Het is verschrikkelijk wat daar gebeurd, ik heb 2 bladzijden overgeslagen die over martelingen gingen, ik kan daar niet zo goed tegen. Maar er is ook een andere kant en dat is dat de naarm van Jezus bekend gemaakt wordt en heel veel Iraniërs tot geloof komen. Alle glorie aan God! Wil je een mooi, geloofsopbouwend boek lezen, iets zien van wat God onder het Iraanse volk doet, dan raad ik je dit boek aan. Ik heb het bij de bibliotheek geleend.

En als we het toch over 'leven met de Heilige Geest' en Iran hebben. Er is een prachtig lied in het Farsi, de taal die ze in Iran spreken. Het is een gebed tot de Heilige Geest om ons leven te vernieuwen en ons te vullen met Zijn waarheid en Zijn liefde door ons heen te laten stromen. Ik wil het deze zomer uit m'n hoofd leren, zodat ik het mee kan zingen/bidden in de auto. Die meiden van mij kunnen het al bijna helemaal. Het is Farsi/Nederlands, zodat je weet wat je in het Farsi zingt.
(Als je geen filmpje ziet, is hier de link.)

Ik ben trouwens nog een boek aan het lezen in het Engels. Ik zal er een stukje uit 'voorlezen'. Het boek heet: Having a Mary heart in a Martha world. Ik wil eigenlijk niet dat ik het boek ooit uit heb!

'The story is told of a young boy who approached an evangelist after a revival tent meeting. 'Excuse me, sir?' the little boy said politely. 'You said everyone should ask Jesus into their hearts, right?' 'That's right, son.' The evangelist squarred down so he could look the boy in the eye. 'Did you ask him in?' "Well, I'd like to,' the boy said, shuffling dirt with the toe of his shoe before returing his gaze to the evangelist. 'But I got to figurin'...I'm so little and Jesus is so big - he's just gonna stick out all over!'
'That's the point, son.' the evangelist said with a smile. 'That's the point.'
I don't know about you, but I want Jesus to be so evident in my life that people don't just consider me a nice moral person, full of good works. I want my relationship with God to be so real and viral, so like that of the apostles Peter and John, that people can't help but sit up and take notice.
Wouldn't it be wonderful to have words said of us like those Acts 4:13 records? 'When they saw the courage of Peter and John and realized that they were unschooled, ordinary men, they were astonished and they took note that these men had been with Jesus.'
(...)
Let's get connected to the Vine so that we start bearing fruit. Let's start living in such a way that Jesus sticks out all over. Let's start loving in such a way people can point at our lives and say: "I know whose you are' - because  they see our Lord and his love in us.