Vaker bloggen

Daar zaten we dan om kwart over 8 in de wachtkamer van de tandarts!

Best elke keer weer een beetje spannend. Alleen deze 4 meiden waren aan de beurt. Met onze pleegdochter ga ik naar een andere tandarts, waar zij al heen ging en onze jongens van 20 en 21 mogen dit zelf oppakken en afspraken maken.

Zelf had ik ergens aan het begin van het voorjaar het besluit genomen naar een andere tandarts te gaan. En ik zocht gewoon even op internet en meldde me aan bij een ander tandartsenpraktijk. Zomaar random eigenlijk, had van niemand iets daarover gehoord. En het was een goede hoor. M'n hele gebit werd gelijk grondig nagekeken, tegelijk werd me duidelijk verteld dat ik niet onder een kroon en een brug uit kwam, maar daarna werden de meest fijne woorden uitgesproken die ik wilde horen: Maar de rest ziet er gewoon goed uit hoor!

Na een flinke rekening en een paar maanden verder is alles weer een beetje rustig geworden en heb ik besloten toch gewoon maar weer naar m'n oude tandarts te gaan. Hij is gewoon veel relaxter en doet z'n werk ook eigenlijk wel prima. De afspraak staat gepland!

Apart is dat, dat sommige dingen ineens heel hoog kunnen opspelen, je bent er helemaal vol van en bijna geöbsedeerd door. Dan in het heetst van de strijd in je gedachten ga je keuzes maken. En dan een paar maanden later is er van al dat gedoe bijna niks meer over en kom je tot de conclusie dat het nog niet zo slecht was als je dacht en dat je je veel prettiger voelt bij het oude.

Nu heb ik hiervan geen spijt, ik heb even ergens anders gekeken en dat heeft me uiteindelijk toch ook goed gedaan, maar soms is het echt beter om niet gelijk een beslissing te nemen, om eerst alles weer even te laten bezinken.

Op de terugweg zagen we heel veel groene parkieten. Je ziet niet zo goed dat ze groen zijn, maar toch een leuk winters plaatje zo.

Gisteren schreef ik dat m'n hoofd zo vol zat met allerlei dingen die me raken en dat ik daar de tijd voor zou nemen om ze bij God te brengen en ze in Zijn hand te laten. Later op de dag herinnerde ik me de jaren dat ik veel last had van paniek en angst. Ik zie het echt als een cadeau van God dat Hij me toen 3 nieuwe hobbies gaf, waaronder bloggen. En gisteren dacht ik, ik heb de laatste tijd niet heel veel geblogd. Ik ga gewoon weer vaker bloggen. Hoe heerlijk is het om met een laptop op je schoot en een koffie bij de hand alles lekker van je af te schrijven?!!

Hier nog een mooi lied wat me afgelopen week heel erg raakte, vooral het laatste stukje gaf me troost.