Spiegeleitjes op een stokje

Afgelopen weekend gingen K en ik samen op pad. We zijn tenslotte nog altijd bezig met het Pieterpad! Zaterdag liepen we het tweede stukje. Niet aaneengesloten, maar waar het ons leuk lijkt op dat moment en wat handig is qua afstand. Tussen twee busritjes in konden we mooi beginnen met een lekker bakje koffie en een taartje.

Het is echt herfst, dus bereid je voor op veel paddenstoelen. Deze groene vond ik wel mooi, maar ik heb geen idee hoe die heet. Ik ben er ook niet zeker van of ik deze al eerder heb gezien. Bewust heb gezien!👀

Ja hoor, we zitten goed!

Pas later op de foto zag ik dat 'pad' op z'n kop stond.

We liepen door veel bosgebieden en dat was prachtig. Hier een mooi water omringd met bomen.

Maar ook liepen we een flink gedeelte over de hei.

Als je niet oppast loop je zo aan al het moois voorbij.

We wisten het niet, maar waren onderweg naar, ik dacht de Lemelerberg, maar het was er eentje ernaast.

Dit struikje vond ik echt zo'n 'Mozesstruik' die dan in brand zou staan.

Herfst, wat doe je toch allemaal met al die blaadjes?

Niet alle hei, maar sommige stukjes zijn nog paars.

En hier stonden we boven op de berg. Het was schitterend. Ik weet niet of ik er ooit eerder ben geweest, maar misschien is dit wel het mooiste plekje van Nederland. Het is jammer dat je niet zo goed de diepte op de foto krijgt.

Natuurlijk ook weer even laag bij de grond

En dit vond ik echt zo'n 'Jonaboom'.

Als ik niet had gebukt had ik de onderste niet eens gezien.

Het was een mooie, lange, lange wandeling

😀 We liepen ze bijna voorbij! Ze zijn de leukste in de hele paddenstoelenwereld!

Het bos en de hei lag achter ons, nu hadden we een flink stuk door de polder voor ons.

Mais, we zagen heel veel mais! We liepen langs héle velden vol. En ik vroeg me af of er mensen zijn die weleens zo'n kolfje plukken, of twee. En of dat erg is. Het idee was volgens mij dat mensen die arm zijn dat mogen doen. Het zal dan afhangen van degene van wie die mais is, denk ik. Ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die zeggen: 'Tuurlijk, pak maar, moet je kijken, er is genoeg!' Maar ook dat er zijn die er een schrikdraad voorzetten, dat hebben we ook gezien, 'Blijf er met je fikken vanaf! je koopt het maar gewoon in de winkel!'

De vogels zullen er ook weleens wat van snoepen.

Terug het bos in. Het laatste stukje bos wat we hebben gelopen, was het mooiste stukje bos wat ik ooit heb gezien.

Een heel stuk langs het water en de zon scheen en maakte alles extra geweldig mooi.

Leuke spiegeleitjes op een stokje!

Zwarte vind ik toch wel minder mooi.

Mooi paadje tussen de bomen

Deze zijn ook leuk.

De herfst is gul!

Nog eentje! ❤

Ik kreeg het niet voor elkaar om het in de ene hand vast te houden en in m'n andere hand met de camera scherp te stellen en een foto te maken. Gelukkig had ik K bij me die hem wel even vast wilde houden, ook al was het een modderig takje.

Het werd inmiddels al een beetje laat, de zon zakte steeds verder.

Om 19.00 uur waren we eindelijk bij de auto aangekomen na een wandeling van 19 km. Dit is niet echt iets wat we dagelijks doen. 's Nachts kon ik niet slapen van de pijn in mijn knieholte! En de hele zondag erna konden we niets anders dan een rustdag houden. Een klein rondje om het meertje van het park, nog geen 2 km. Dat was genoeg.

Zondagavond gingen we weer terug en K had 'm al ontdekt. Er stond er gewoon één naast onze auto! Daar hadden we dus niet zo'n wandeling voor hoeven maken! 😯

En naast de paddenstoel stond de lantaarnpaal. Ik keek omhoog en zag hoe mooi het was. Net als bij Narnia. Het weekendverhaal was weer afgelopen, we gingen naar huis.

👋