Eerlijk gezegd, ik lees niet graag boeken over het huwelijk of over de opvoeding. Maar toen ik dit boek zag liggen bij de kringloop, nam ik het toch maar mee. Ik had Francis Chan al eens iets over het huwelijk horen zeggen en dat sprak me wel aan, dus wilde daar best een heel boekje over lezen. Hij heeft het samen met zijn vrouw Lisa geschreven en ook nog een heel lang hoofdstuk gewijd aan het opvoeden van kinderen. Twee vliegen in een klap dus:) Laat ik beginnen met een mooi citaat, waarin ik voor mezelf alvast een mooie uitdaging zie!
'Zoveel van wat we nodig hebben in ons geestelijk leven wordt verkregen door in 'gebed met God te worstelen' of door 'op de Heer te wachten' en door Zijn stem te leren verstaan. Ik zeg vaak tegen echtgenotes dat we ons gebed, onze zorgen en onze wensen eerst aan God moeten voorleggen. God besluit dan misschien dat Hij via onze echtgenoot aan onze behoeften voldoet, maar God is de ultieme bron van alles wat we nodig hebben. Het is niet zo dat we dan onze behoeften en zorgen voor onze echtgenoot verstoppen, maar het is gewoonweg een kwestie van waar je begint. Onze echtgenoot zal enorm falen als we verwachten dat hij God is. Maar als we van God verwachten dat Hij God is, kan onze echtgenoot uitblinken in echtgenoot zijn.'
(Lisa Chan)
Nog een citaat:
'Vreemd genoeg kom ik maar weinig mensen tegen die bij dat moment stilstaan. Is het omdat we niet echt geloven dat er zoiets zal gebeuren? We denken aan naderende vakanties en stellen ons voor hoeveel plezier we dan zullen hebben. We denken aan komende moeilijkheden en maken ons zorgen hoe heftig die zullen zijn. Waarom denken we niet aan de eerste keer dat we voor God zullen staan?
Ik probeer er vaak aan te denken, want daardoor blijf ik in balans. Daarom stel ik me ook de eerste keer voor dat Lisa voor God zal staan. Ik hou van haar, dus ik wil dat ze daar klaar voor is.
Dit is wel een beetje de kern van het boekje. Samen op de eeuwigheid gericht zijn!
Er is een heel hoofdstuk over 'Nederigheid'. Daarbij staat deze tekst centraal:
'God keert zich tegen de hoogmoedigen, maar aan de nederigen geeft Hij genade.'
Lisa geeft een voorbeeld:
'Ik herinner me dat ik tegenover mijn vriendin Reisha aan tafel zat. Haar huwelijk was een puinhoop. Haar man had overspel gepleegd, en had op een gegeven moment zelfs zijn spullen gepakt en was vertrokken. Toen het ernaar uitzag dat hij eindelijk bij haar terugkwam en zich met haar wilde verzoenen, had Reisha daar moeite mee. Ze keek me recht in mijn ogen en zei: 'Ik hou niet van hem. In mijn hart voel ik helemaal niets voor hem'. Ik was verbijsterd door wat ze daarna zei: 'Maar ik hou van God, en ik zal alles doen wat nodig is omdat ik van Hem hou. Is dat oké?' Echt, op dat moment raasden er miljoenen gedachten door mijn hoofd. Gods genade had Reisha's hart overspoeld en had me het zwijgen opgelegd. Ik was totaal ontroerd door haar diepe wens God te eren en gehoor te geven aan wat Hij, zoals ze wist, van haar verlangde. En, God zij dank, kwam hun huwelijk weer helemaal goed.'
Hier houd ik het bij. Ik twijfelde bij dit voorbeeld of ik dit zou delen. Elke situatie is uniek en vraagt niet om hetzelfde besluit. In iedere situatie is het beste wat je kunt doen, wat het eerste citaat beschrijft, zoek Gods leiding eerst en in alles!
Genoeg stof om over na te denken. Of niet hoor, ook goed!
De eerste werkweek zit er weer op! Wat zijn kleine kinderen leuk, ik geniet zo van ze! Ik stootte mijn knie bij het afstappen van de fiets en zei: 'Au, mijn knie!' En een klein jochie van 3 zegt met een heel schattig bezorgd stemmetje: 'Gaat het wel een beetje?'
Een hut maken van de bank is altijd leuk!
Voor nu nog een fijne avond en slaap lekker!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.