Vriendinnetjes

Wat een zegen om in een buurt te wonen waar zoveel vriendjes/vriendinnetjes zijn! Dat is het niet voor elk kind hier in huis geweest, maar S heeft het wel en ik geniet met haar mee. Helemaal als de mama's ook mijn vriendinnetjes zijn😊. Zo gebeurt het weleens dat we even een appje naar elkaar sturen en om een uur of 4 of 5 nog even een speelafspraakje plannen. Gewoon een uurtje buiten op het plein of in de achtertuin of als het koud is binnen. Gisterenmiddag ging S even naar C, ze woont zo dichtbij, hooguit 2 minuten lopen. Ik bracht haar en bleef nog even in de tuin hangen met een glas water. We kletsen wat, we lachen om het lege slakkenhuisje op poes d'r hoofd, om die geinige snuitjes van onze kleuters en om S haar spinnetje in een ei dat kwijt geraakt was en gewoon in S d'r broekzak bleek te zitten. Om twee buurmeisjes die 'Hoi C' zeiden tegen S en S die vertelde dat zij niet C was, maar S.

Toen ik haar weer ophaalde maakte ik kennis met de bovenbuurvrouw/vriendin... 'O, jij zit ook in onze groepsapp van christenen in de wijk? Ja wat leuk om je te ontmoeten!'

Thuis gekomen was het een drukke boel. De een had een vriendin mee uit school genomen, de ander ging naar een ander vriendinnetje een straat verder en nog een nam 3 vriendinnen mee naar huis ter voorbereiding op een lessenmarathon. En Ha z'n vriendinnetje Ma kwam ook nog gezellig bij ons eten. 

Wat een zegen, al die vriendinnetjes, ik besef het maar al te goed. Wat kan het moeilijk zijn om als volwassene nieuwe vriendschappen aan te gaan en te verdiepen. Een poosje terug was ik bijna wanhopig op zoek naar een 'hardloopvriendin'. Na een paar pogingen vroeg ik iemand: 'We kunnen misschien samen hardlopen?' 'Nee', zei ze, 'ik loop liever alleen...' En dat was het dan.

Nee, dat was het toch nog niet. Toevallig liep ik eens achter haar aan te hollen en eindelijk haalde ik haar in. 'Volgens mij...(hijghijg)...hebben wij wel zo'n beetje hetzelfde... (pufpuf)... tempo...' En we renden een eindje samen en aan het eind gaven we elkaar een high five en zouden we vaker samen rennen. En dat doen we nu, we moedigen elkaar aan, we peppen elkaar op en we gaan samen een run doen van 10 km voor vrouwen van De Hoop. (Doe je ook mee??!) Dat had ik in mijn upje niet kunnen bedenken!

Ik dank God uit de grond van mijn hart voor de vriendschappen die Hij me geeft, ik heb ze nodig om mijn hart zachter te maken, te groeien in genade en om eens lekker hard te lachen of een potje te janken. En ik bid voor jou, dat je de moed hebt om nieuwe vriendschappen aan te gaan!