Spinnendraden die schitteren in de zon

Officieel was dit mijn laatste werkdag voor de vakantie. Het liep ineens wat anders dan gedacht, waardoor ik me de afgelopen week ziek moest melden. Ik sliep zo belachelijk slecht dat ze me er iets voor hebben gegeven, waardoor ik gelijk ook niet mocht autorijden en werken. Ik probeer er hier lekker luchtig over te doen, maar achter het scherm lukt dat niet altijd zo goed. Er zit een heel verhaal achter, waar ik jullie zeker niet mee lastig ga vallen, maar de korte versie is die van K: 'Je hebt meer geduld nodig!' En ik altijd maar denken dat ik daar genoeg van in huis heb!
Vanochtend bleef ik thuis en keek de dienst online, terwijl ik iets probeerde te schilderen met aquarelverf. Nog ver boven mijn niveau en dat is eigenlijk iets waar ik me niet mee bezig zou moeten houden wil ik niet vreselijk ontmoedigd raken en er mee stoppen.

Na een poosje drogen en kijken probeerde ik nog wat dingen aan te passen. Het werd er niet beter op, LOL!

Het belangrijkste was dat ik plezier had. Ik hoor mijn lerares nog nagalmen in mijn hoofd: 

Gún jezelf het leerproces!

Die geef ik je vandaag mee!
En de preek... ik heb echt geen idee meer 🙈
Wat ik wel las in mijn dagboek:
Dat beproevingen je kunnen aanmoedigen om meer naar Jezus te kijken.
Dat is wat ik doe als ik op het trapje voor de tuindeur voor me uit zit te staren naar vliegende mugjes en bijen en vliegen, naar de nog verder gesnoeide vijgenboom, de hortensia's en de vogeltjes die voorbijvliegen, de kat die om een hoekje snuffelt en Philip die bij me komt zitten en de spinnendraden die schitteren in de zon.

 Jezus is volmaakt,
draagt al mijn onvolmaaktheden.
En dat is genoeg!