Bekoorlijk door landelijke eenvoud en lieflijkheid

Er is ruim een week voorbij na de begrafenis van mijn schoonmoeder. Vooral de zondagen zullen anders zijn. K ging elke zondag naar haar toe en nu is hij de hele zondag bij ons. Deze week heb ik school en dan vind ik het ook een beetje gek. De vorige schoolweek hadden we er nog geen idee van en was ze er nog en nu is ze er 'ineens' niet meer. Zo zullen er steeds momenten/dagen zijn waarop het meer en meer doordringt dat ze er niet meer is en dat het definitief is. Ik wil door dit blogje ook nog even iedereen bedanken die mee geleefd heeft, zo lief en het doet zo goed!!💓

En nu gaan we het over iets anders hebben.

Ik zeg net tegen mezelf: vooruit, even een blogje dan! M'n kleindochter ligt lekker te slapen en eigenlijk wilde ik dan leren voor m'n toets en/of wat aan het huishouden doen. Maar omdat ze vanochtend om half 10 pas kwam in plaats van 8.00 uur heb ik die anderhalf uur al gebruikt voor leren en de was. Later op de dag komt er vast nog wel een momentje.

Een vriendin en ik zijn op zoek naar een nieuw watertje waar we de winter in door kunnen zwemmen. Zaterdag leken we iets gevonden te hebben in Ridderkerk. Kijk hoe wonderschoon het er uit ziet!

Maar toen we dichterbij kwamen bleek het water zó vies te zijn. Ik zou er mijn grote teen nog niet eens aan wagen!

Gelukkig waren we het er samen over eens dat dit 'm niet ging worden.

Na nog wat gegoogle en fietservaring, kwamen we uiteindelijk bij de Waal terecht, vlakbij de molen, gewoon langs de weg, geen stijger, geen trappetje.

Is dit een goed inhammetje om het water in te gaan? Er lag een grote tegel waar we onze voet op konden zetten en daarna nog wat keien iets dieper... het zou kunnen. Langs de kant hangen ook nog lampjes, dat is helemaal gezellig als het straks allemaal wat donkerder is.

Het was zó'n grensverleggende bezigheid, maar het lukte! Alleen zou ik het nooit gedaan hebben, maar we moedigden elkaar aan en ja hoor, daar zwommen we in de Waal. Eerst een poosje deze kant op.

Toen nog een poosje deze kant op. Het water was heerlijk, de zon scheen, bootjes voeren voorbij, de molen draaide, eendjes zwommen met ons mee, het was idyllisch!
Volgens google is de betekenis van idyllisch:

'Bekoorlijk door landelijke eenvoud en lieflijkheid'

Precies wat ik wil zeggen.

En toen klommen we de kant weer op en gingen we even op een bankje zitten tegenover een ander inhammetje. Daar zagen we een spin in z'n web... gelukkig waren we daar het water niet ingegaan.

Dit was leuk, maar niet om de hele winter vol te houden. Onze kleren, mobieltjes en sleutels lagen aan de kant van de weg waar auto's en fietsers reden, dat was niet zo'n fijn idee. Deze week gaan we ergens anders kijken.

Ondertussen was K druk bezig in onze slaapkamer met behangen. Ik schrok ervan toen ik binnenkwam, wat een druk behang, dat was me niet opgevallen toen ik de rollen zag. Maar toen ik er langer naar keek en me probeerde voor te stellen hoe het er uit ziet als de vloer er in ligt, de nieuwe gordijnen er hangen en ook het andere behang aan de andere kant van de kamer, beviel het me wel. Ik denk zelfs dat het héél mooi gaat worden!

H slaapt nog. Ik ga alvast beginnen met de linzensoep voor vanavond.
En nog wat, nog 3 nachtjes en het is herfst! Ik vind het niet erg. Er zijn zoveel leuke dingen aan de herfst!

Nog een plaatje van Pinterest om af te sluiten.

Tot de volgende keer!