Na een paar drukke dagen, maken we er vandaag een rustig dagje van.
Gisteren maakten we een heerlijke smileytaart uit dit kookboek. Er staan nog veel meer dingen in die vast ook de moeite waard zijn te proberen. Maar nu vond ik deze het leukst!
En we maakten ook een wandeling met Philip. Zodra hij water ziet, probeert hij er in te komen. Dat lukt niet altijd, dan vind hij de sprong (gelukkig) iets te diep. En soms valt hij er dan toch nog in. Dat gebeurde aan het eind van de wandeling, hij ging kopje onder...
We zagen weer allemaal moois in de natuur.
Soms is het heerlijk om alleen te wandelen en te bidden. Een poosje terug wandelde ik met m'n nicht op deze weg en verzuchtte ze:
'Deze weg ligt vol met gebeden en schreeuwen naar God!'
Het leek ineens heilige grond geworden in plaats van maar een wandelpad.
En wie weet welke gebeden er op al die wegen en straten van de stad liggen...
Of misschien wel geen, maar dat kan ik me niet voorstellen.
Het is een mooie gedachte, de wegen, straten en pleinen vol gebeden.
Als ik vanavond buiten ben...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.