Bijna nooit in de zomer

Laten we beginnen met een feestje! J. mijn vroegere oppaskind werd deze week 10 jaar. Een bijzondere leeftijd wel. Ik had een wandeldag gepland, dus ging ik hier ook wandelend naar toe.

Als ik dat niet had gedaan, had ik nooit al die vlinders op die vlinderstruik gezien en er al helemaal geen foto van gemaakt. Als je wandelt zie je toch echt meer dan wanneer je hardloopt en dan zie je weer meer dan wanneer je fietst. Hoe harder je gaat, hoe minder je ziet.

Na de wandeldag kwam een hardloopdag. En na de hardloopdag kwam de zaterdag en eigenlijk was ik niet van plan om iets te gaan doen, ik werd zo moe wakker. Maar K dacht er anders over en nam me mee, hup de fiets op. Naar de grienden!

Wat een goed idee! Het was nog zulk lekker weer. En toen we de bestemming bereikt hadden, gingen we daar nog bijna 4 km wandelen. Het is er zo mooi nu alles zo vol staat.

We komen hier wel vaker, maar bijna nooit in de zomer. De knotwilgen zijn bijna altijd superkort als we er lopen. Dus extra genieten.

En even iets uitproberen met foto's maken. Hierboven een gewone foto zoals ik 'm altijd zou maken. Hieronder vanaf de grond genomen. Wel echt anders, maar nog niet helemaal zoals ik 'm hebben wil.

Mobiel iets naar voren zodat je de bomen helemaal kunt zien. Ja! Dat is leuk!

Nou en daar kan ik dan natuurlijk weer geen genoeg van krijgen, dus dat werd om de zoveel meter met mijn mobiel dicht bij de grond. Nee hoor, zo erg was het niet. Maar wel nog een gemaakt omdat het me met dat bruggetje zo leuk leek.

Het was zó fijn en goed om samen buiten te zijn.

Aquarellen vind ik ook nog steeds erg leuk. Alleen als er een mislukt exemplaar tussen zit dan baal ik een beetje en vind het een stuk minder leuk. Maar dan toch maar verder gaan, soms doe ik hetzelfde nog een keer, soms laat ik het maar zo en ga ik naar de volgende. Deze croissant is best aardig gelukt, dan heb ik alweer zin om met de volgende verder te gaan. Misschien vanavond nog. En anders morgen.

👋