Waarvan je altijd de deur van je huis weer kunt sluiten...

Het is echt herfst nu, maar het is vaak zulk stralend weer, als ik dan de hond 's ochtends uitlaat, zie ik die prachtige zonnestralen! 

En juist als de zon zo schijnt, is het vaak ook zo lekker koud. Zo koud, dat het had gevroren. Dan krijg je de mooiste dingen te zien!

Het is bijna december! Vorige week zaterdag of zondag, ik weet het niet meer, zei ik tegen K:

'Wat een rommel, ik zie het niet meer zitten, ik weet gewoon niet waar ik moet beginnen!'

Hij zei:

'Dan maak je een planning!'

En dat was precies wat ik nodig had! Ik bedacht dat ik nog 10 werkdagen had voor december en dat ik m'n huis in 10 stukjes kon verdelen. Elke dag 1 kamer/ruimte. En dat ging ik doen en vandaag deed ik er 3 tegelijk en ben ik er klaar mee! Heel m'n huis netjes en schoon. Het kan natuurlijk altijd nóg schoner en nóg netjeser, maar ik ben hier tevreden mee. In december ga ik wel alle kamers langs, maar doe ik alles iets minder uitgebreid. Dat kan in januari dan wel weer.

Vorige week woensdag klom ik op een trap en omdat die van het afstapje in de gang gleed, viel ik hard op de grond met mijn achterhoofd:( Met mezelf vielen ook al mijn mooie schoonmaakplannen in duigen! De rest van de dag lag ik op de bank met een flinke hoofd en nekpijn. De volgende dag ging ik toch weer rustig aan verder met waar ik was gebleven, al zocht ik het maar even niet hogerop.

Vrijdag was ik de hele dag bij een vriendin, samen met nog iemand en hielden we een retraitedag! Hoe heerlijk is dat! Ze hebben voor me gebeden en sinds maandag is álle pijn verdwenen! Ik ben er heel dankbaar voor!

Tijdens die retraite-dag namen we de tijd om dingen met elkaar te delen, voor elkaar te bidden, maar ook was er tijd om alleen te zijn. De eerste 1 1/2 uur dat ik alleen was, maakte ik een wandeling door het bos. Ik moest natuurlijk foto's maken, ik genoot met volle teugen! 

Bijzondere structuur toch?!

Zo'n prachtige oude dikke boom!

Hulstblaadjes en rode bessen

Ik probeerde zo dichtbij mogelijk te komen en wilde in ieder geval een foto maken als hij wegvloog.

Wat zit jij lekker langs de waterkant!

Als ik de foto's nu weer zie, wil ik weer zo'n dag!

De tweede 1 1/2 uur bracht ik alleen door in een studeerkamer met allemaal boeken. Het lukte me toen helaas niet zo goed om iets te lezen, teveel pijn. Toen ben ik maar aan het bureau gaan zitten en heb een gebed geschreven en genoot ik van het mooie uitzicht.

Weer thuis...tijdens het opruimen kwam ik m'n poëzi-album tegen en daarin een versje van mijn opa en oma. Ik vond het zo lief... Mijn oma heeft het denk ik zelf verzonnen of misschien wel samen, want mijn opa maakte ook altijd rijmpjes.

Het past mooi bij het huis van m'n vriendin:)

Waarvan je altijd, als je dat wilt, de deur van je huis, weer kunt sluiten!

Ik ben zo benieuwd naar wat ze daar bij gedacht heeft...

En als ik even niet aan het opruimen was, pakte ik een leuk haakwerkje op.

En nu ook een groter haakwerk. De deken voor Ha & Ma is nog niet af, maar het einde is nu écht in zicht! Ik ga proberen het voor het nieuwe jaar af te krijgen. Als ze gaan trouwen en ik het aan ze gegeven heb, zal ik het wel eens laten zien op m'n blog, maar nu nog niet.

Alvast een fijn weekend jullie!