Het verhaal van Ruben Timman, die de opening deed op vrijdag, raakte me. Hij is fotograaf en werkt aan het 'Museum van de mensheid'. Er staat ergens een oud gebouw, een voormalige minutiefabriek,wat wegens instortingsgevaar niet toegankelijk was. Toen Ruben daar toch een keer naar binnenging, realiseerde hij zich dat dit het gebouw is wat hij ooit in een droom heeft gezien. Het was vervallen, het was er donker, gebroken glasscherven. Hij is daar zijn portretfoto's gaan ophangen. Portretten van mensen, jong en oud, van alle nationaliteiten, mensen met een verhaal.
'Masterpieces in a fallen world'.
En wat ik er mooi aan vind, waarom het me raakte, is de herkenning. Ik wilde hier thuis ook een muur met gezichten van mensen. Ik knipte ze uit blaadjes van Open Doors en Visie en Eva en dat soort. Mijn thema was de vervolgde kerk. Ik had daar al eens de wcdeur mee volgeplakt. Daarna een stukje muur in de gang. Maar het werd er in de loop der jaren niet mooier op, dus daar hangt nu weer een keurig behangetje. En als je mijn Pinterestaccount bekijkt, zul je daar een bord 'culture' vinden, waar je minstens 1756 pins van mensen ziet. Andere borden halen niet eens de 300.
En het raakte me tijdens die conferentie ook dat ik twee minuten lang in de ogen van iemand die ik niet kende mocht kijken. Het idee daar achter zal ik in een andere blog nog wel eens noemen.
Waar het nu om gaat, mensen zijn zo mooi! Er zijn er zoveel en zo verschillend! En toch allemaal mens.
Zoals ik lang naar een foto kan kijken, zo zou ik wel wat aandachtiger in de ogen van de ander willen kijken. De ander écht zien. Misschien een kort gebed uitspreken zodra ik me daarvan bewust ben. Iets van: 'God, zegen hem/haar!' of 'Heer, schijn met uw licht in zijn/haar leven!'
Zoiets.
Die avond, wanneer ik dit allemaal op papier heb gezet, sluit ik af met het lezen van Psalm 42, de Psalm die aan de beurt is. Ik kan geen betere afsluiting bedenken dan het vers wat ik daar tegenkom.
Mijn ziel dorst naar God,
naar de levende God.
Wanneer mag ik nader komen
en Gods gelaat aanschouwen?
1 opmerking:
Heel mooi om te lezen, Lieneke! Dank je wel.
Een reactie posten
Heb jij Hem nog gezien vandaag? Reacties op deze vraag of op wat ik geschreven heb zijn altijd fijn! Zo kunnen we elkaar bemoedigen.