Oh, zei ik dat al?

Oktober is bijna voorbij en op de een of andere manier vind ik haken meer bij de herfst en de winter passen dan bij de lente en de zomer. Daarom denk ik dat ik die fijne bolletjes wol weer opgepakt heb om verder te gaan met een mooi dekentje. Volgende keer doe ik denk ik geen vierkantjes, maar weer aan één stuk. En als ik daar mee bezig ben denk ik: volgende keer doe ik weer vierkantjes. Nu dus maar gewoon tevreden zijn met vierkantjes!

Maar we gaan niet de hele dag zitten haken. Gisteren reden we richting Zeeland en als je eenmaal die brug over bent is de natuur zo mooi, maar ik zie er nooit iemand lopen, zelfs geen looppaadje.

Water, bomen, lucht, gras, struiken. Ik zou daar wel het water in willen gaan!

Hier kwamen we voorbij iets geels

Ik kan er geen genoeg van krijgen. Maar ik reed auto, dus kon niet steeds maar naar links of rechts kijken. Ik had L gevraagd foto's te maken. Zo kon ik er nog even van genieten en het jullie ook nog laten zien.

En toch reden we daar natuurlijk niet alleen maar omdat het zo mooi was. Eigenlijk waren we op weg naar nóg iets moois.

❤❤❤

7 weken geleden kregen m'n nichtje en haar man een prachtige zoon. Die konden we nu eindelijk eens goed bewonderen. Wat een lief jochie!

Na de fles viel hij gelijk in slaap en bleef heerlijk in onze armen verder slapen.

Heerlijk!

Oh, zei ik dat al?
Ik heb er ook eigenlijk geen ander woord voor.

En na ruim een uur kletsen, lachen en knuffelen gingen we weer naar huis.

Nagenietend van het bezoekje en nóg een keer genietend van de natuur.