Naar het scherm staren

 Als ik een poosje niet geblogd heb, kan ik m'n laptop op schoot hebben en naar het scherm zitten staren en gewoon helemaal niet meer weten wat ik moet schrijven. Ik begin maar gewoon met deze foto. Ik rende langs het water en vond dit wel een mooi plaatje.

En ik zag deze paddenstoel, daar zie ik er bijna nooit een van tijdens het hardlopen. Het komt misschien ook omdat ik er dan ook niet echt naar op zoek ben.

Het is echt herfst geworden! Ik houd ervan. Krijg spontaan zin om weer te gaan haken, diamond te painten, kaarsjes aan te doen, spelletjes aan tafel te spelen, hutspot te eten en heerlijk boeken te lezen.

Vorige week was het oppassen op I erg leuk, we maakten dinsdag samen een chocoladetaart.

Het was zo gezellig...ze had er de volgende nacht zelfs van gedroomd!

En donderdag gingen we naar het Maritiem museum. We schrokken van de opblaasoctopus, maar vonden dat uiteindelijk het leukst. En het scheve dek van een schip was ook leuk, daar kon je een lekker visje bakken en de tafel dekken.

En buiten op het dak-dek was ook van alles te doen. Ik maakte even een foto van het uitzicht.

Maar deze week gaat het oppassen niet door.

Vandaag ging ik op visite, gewoon gezellig thee drinken bij iemand. Ik houd ervan! Zo leuk om te zien hoe anderen leven en hun huis hebben ingericht. Dit gezin woont in een hele leuke straat in de stad en ze hadden kippen in de tuin, een stuk of 7 prachtige vogeltjes in een volière en ook nog visjes. Peutermeisje van 3 was ook gezellig thuis. Het was fijn om met elkaar te praten, onze zorgen te delen en ervaringen uit te wisselen. Toen ik wegging fluisterde peutertje iets in haar moeders oor: ze wilde me een knuffel geven! 😍😍😍 Die heeft ze gekregen! En ergens in die anderhalve uur heeft ze ook nog mijn hart weten te stelen!

Daarna heb ik samen met K geluncht, dat was fijn, ik had hem echt even nodig. Na de lunch heb ik met L Philip uitgelaten. L is nog steeds zo heerlijk bezig met tekenen en dat terwijl ze zich niet zo goed voelt.

Hier een schets, wat ze dan vervolgens 'beverft' (nieuw woord)

En dan ziet het er zo uit!

En zo heeft ze in een week weer een heel nieuw repertoire!

En na het uitlaten van de hond, ben ik op de bank in slaap gevallen en heb ik een heel uur zó diep geslapen... dat ik er hoofdpijn van had gekregen! Dat trok gelukkig weer weg.

Zie je wel, dat schrijven lukt dan wel weer als je eenmaal begonnen bent. Ik neem je nog even mee de tuin in, het restje stokrozen in bloei.

Het is niet zoveel meer, maar toch, als je er dan zo'n knopje uitpikt, is dat wel weer mooi!

En verder moest ik deze week een oude les opnieuw leren. Als je in een moeilijke situatie zit, richt je dan niet op dat alles zo snel mogelijk weer goed komt. Dat zouden we natuurlijk wel willen, maar zo werkt het leven gewoon vaak niet. Bepaalde processen in je leven kunnen weken, maanden en soms jaren duren. En als je steeds maar bezig bent met hoe het uiteindelijk zou moeten zijn...daar word je zo moe van. In plaats van je daar op te richten, kun je beter de situatie accepteren en tegen jezelf zeggen: 'Het is wat het is! En wat nu belangrijk is, is de vraag wat God nu in deze situatie van me vraagt, en dat we trouw zijn en liefhebben!'

En echt als laatste, wat hier zeker ook wel mee te maken heeft, dit is een héle mooie preek over geduld!