Hoopgevende goedheid

 Advent
Een vriendin van me schreef een mooie, korte meditatie, die ik hier met jullie mag delen. De foto komt van Pinterest:

Ochtendwandeling

Deze ochtend moest Snuf met hoge nood al vroeg naar buiten. Ik kon het nog rekken tot half 8 maar toen moesten we toch echt de deur uit. Het was kil en nevelig en de stad lag nog te slapen. Kleine stoomwolkjes bliezen we samen uit. Er dobberden een paar ganzen in het water en ik genoot van de stilte. De nevel maakte de bomen tot vage contouren. Het gaf me een gevoel van hoop en verlangen. De nevel en de kilheid, wachtend op het doorbreken van het licht en het verwarmen van de zon.

Zo verlangt mijn ziel naar U O God!
Naar het doorbreken van Uw licht in deze wereld die bedekt is door nevel.
waar somberheid en donkerheid is.

Advent...
Hij, het Licht van de wereld, kwam en Hij zal opnieuw komen!

Hij, Die een welbehagen heeft in ons, zondige mensen.

Wat een genade en wat een hoop!

Het laatste stukje van m’n wandeling begint de lucht roze te kleuren en de nevel op te trekken.
Een zachte gloed valt op de bomen.

“ Een heerlijk morgenlicht breekt aan”
zo zingt het in mijn hart!

Advent…
Immanuel…
God die kwam,
God die is
God die zal komen!!!

Ik vind Advent een mooie tijd, een verwachtingsvolle tijd. Zo mooi beschreven door Eline.
De komende weken wil ik nadenken over de goedheid van God. Een poosje geleden kwam ik deze zin in een tekst tegen:

'De goedertierenheid van God is machtig over ons.'

En eergister las ik de bekende tekst in Psalm 27:13

'Als ik toch niet had geloofd dat ik de goedheid van de HEERE zou zien in het land van de levenden, ik was vergaan.'

En gisteravond in Psalm 119:41

'Laat Uw blijken van goedertierenheid over mij komen, HEERE'

Gods goedheid, midden in die door nevel bedekte wereld vol somberheid en donkerheid. Het afgelopen jaar realiseerde ik me dat Zijn goedheid niet hoeft te betekenen dat alles comfortabeler wordt of beter. Maar wel dat Zijn goedheid ons overeind houdt en vasthoudt, het zijn lichtstralen in de duisternis. Zonder die goedheid zouden we allang zijn vergaan! Hoopgevende goedheid die ons doet verlangen naar de dag dat Jezus terug zal komen en álles goed zal maken!

Deze tekst plakte ik op een foto die ik gisteren maakte in Limburg nav de eerste adventsdienst. De aandacht gaat waarschijnlijk gelijk naar de graven, maar ik maakte de foto omdat ik een kleine ree zag! Zien jullie hem? 💚

Stel je voor dat...

Wauw! Ik ben verrast. Dat de zonnenbloem nog zó groot zou worden. Maar nu is hij écht op en verdorren de bladeren van beneden naar boven. Gisteren heb ik de 'bloem' er af gehaald. Kijk eens hoe prachtig!

S wil de pitjes eruit halen.

Stel je voor dat elk pitje weer zo'n grote zonnenbloem wordt! Dan staat m'n hele tuin er vol mee en weet ik niet of er nog een plekje is om te zitten...

Ik heb al heeeel veel zonnenpitjes gezien, maar nog nooit zo...te mooi voor woorden!

En vandaag...reden K en ik naar Maastricht!
Daar bezochten we de Dominicanenkerk. Een kerk vol met boeken... Een leuke tip van een vriedin.

Ik houd van de kerk en ik houd van boeken, maar dit voelt een beetje naar.

Ik kwam 2 boekjes tegen die me leuk leken. Één over hardlopen en één over lezen. Ik zocht ze in m'n biebapp en heb ze allebei aangevraagd. Ik kocht wel een mooi schriftje. De bedoeling is dat je 5 jaar lang elke dag met 1 zin omschrijft. M vraagt zich af hoe lang ik dat vol houd. Ik ook! We gaan het zien.

 

Dit vond ik zo'n schattigerd

De flow is er een beetje uit, dat merken jullie zeker wel? Maar nu ik de foto's zie die ik afgelopen week heb gemaakt, krijg ik spontaan weer zin om weer wat te bloggen en boek 6 van de 7 aan jullie te laten zien!

Gisteren moest E een dagje thuiswerken. Gezellig! Ik pas al zo lang op haar, van baby af. Zo mooi om te zien hoe ze groter wordt. De avond ervoor had ze het meeste werk al gedaan. Als zij geen huiswerkbladen thuis heeft, maakt ze ze zelf!

En I is ineens zo groot en een kletskous geworden! Fantastisch!

Zaterdag gingen we naar de intratuin met Ha & Ma. Ma wil een grote plant voor d'r verjaardag, dus vroeg ik maar of ze zelf ook mee wilde, om hem uit te kiezen. Dat vind ik moeilijk om voor een ander te kiezen. Dat werd een gezellig uitje en we zijn geslaagd!
Dit vond ik zo'n schattigerd! Niet voor Ma hoor... Maar veel te duur, 35 euro!!

En alles was weer in kerstsfeer. Daar gingen we ook een beetje voor. Het heeft altijd wel wat gezelligs. En al die miniatuurtjes zijn zo leuk.

Over miniatuur gesproken. S heeft er een liefde voor en zou ook wel iets met miniatuur willen. Ze maakt nu de allerkleinste poppetjes en knipt ze dan uit.

Na de intratuin gingen we naar R & M, die vierden allebei hun verjaardag. We konden alleen met ons gezin bij elkaar zijn. Aan de ene kant jammer, maar het was ook wel weer heel gezellig en bijzonder.

En dan nu het 6de boek:

'A Place of Quiet Rest' van Nancy DeMoss

Ik verheug me ontzettend op dit boek! En toch heb ik er nog niks uit gelezen. Ik ga er vast en zeker nog eens over bloggen!

M'n halfuur blogtijd is bijna voorbij!

Vanochtend heb ik een flink stuk aan de surprise gewerkt, die is bijna klaar. Ik moet alleen nog iets verzinnen om te maken...maar dat komt wel goed. Heerlijk om 'm een week van te voren al zo goed als af te hebben!

Ik wens jullie allemaal een mooie dag!

 

Kleine handjes

Wat een heerlijke leeftijd is dit! Ik geniet van de kinderen op m'n werk. Ik vind 'werk' nog steeds niet klinken, omdat het gewoon niet als werk voelt. Kijk die kleine handjes!

J van 9 was een middagje extra thuis, konden we mooi even samen een spelletje doen. Stratego Junior. Echt leuk! Niet te ingewikkeld en het duurt niet te lang.

Ik vroeg aan een vriendin of ik een boek over aanbidding mocht lenen, van Darlene Zchech. Ik wist dat ze die had. Tijdens onze afspraak nam ze twee boeken mee, een Engelse en een Nederlandse. Ik vroeg of ik er één een jaar mocht lenen en dat mocht. Nu moest ik gaan kiezen. Ik koos voor de Engelse. En besloot de Nederlandse gauw even uit te lezen! Dat boek is inmiddels ook weer terug gegaan, maar het heette: 'Aanbidding verandert alles'.

Het boek dat ik volgend jaar meeneem, het vijfde (boek waar ik over blog) inmiddels in een serie van 7, heet: "Extravagant Worship'. Ik vergeet nooit dat ik met deze zelfde vriendin en nog een man uit de kerk naar een Hillsongconferentie in Londen ging. Ik was nog nooit zo ver en zo lang van huis geweest en vond het allemaal wel overweldigend. Het was mooi, er is wel iets veranderd sindsdien al kan ik niet zo goed vertellen wat het is. Misschien wat meer vrijheid?
Sommige liederen van Darlene Zchech vind ik ontzettend mooi en koester ik. En eerlijk is eerlijk, niet allemaal. Maar haar boodschap raakt me wel vaak en het is een poos geleden dat ik daar iets van gelezen heb, dus neem ik dit boek mee naar 2022.
Het is een gewoon wit boek, zonder titel op de voorkant, ik denk dat er nog een omslag omheen hoort. Daarom maar even een foto van de binnenkant.

Het begint met het verhaal uit Johannes, dat Maria haar tranen over de voeten van Jezus laat vloeien en ze afdroogt met haar tranen en dat dure albasten flesje met olie uitgiet over Jezus' voeten, Ik las alleen een paar bladzijden en schreef al een paar regels over in m'n schrift:

'I long to worship Jesus as did the woman with the alabaster jar of perfume! Excessive, abundant, expensive, superfluous, lavish, costly, precious, rich, priceless, valuable...'

'(Ik verlang ernaar Jezus te aanbidden, net als de vrouw met de albasten kruik met parfum! Buitensporig, overvloedig, duur, overbodig, overdadig, kostbaar, kostbaar, rijk, onbetaalbaar, waardevol...')

 The song of a pure heart that is yearning for more of God and less of oneself, is the music that holds the key to many victorious and delights the heart of our King.'

Het lied van een zuiver hart dat hunkert naar meer van God en minder van zichzelf, is de muziek die de sleutel bevat tot veel overwinningen en het hart van onze Koning verheugt.'

Het gaat bij aanbidding niet alleen om zingen en muziek, dat werd in het boek dat ik al uit las, heel duidelijk beschreven. Alles wat je uit liefde voor Jezus doet, is aanbidding. Dat kan elk alledaags karweitje kostbaar maken.

Volgend jaar vast meer over dit boek, ik sluit af met een mooi lied.

Nog twee boeken te gaan!
Hebben jullie een lijstje met boeken die je volgend jaar wil gaan lezen?
Welke staan erop?

 

 

Ik ga denk ik maar niet

Er staan een paar auto's op de parkeerplaats, drie om precies te zijn. Meestal staat er maar één. Er is geen mens te bekennen en ik parkeer zo dicht mogelijk bij waar ik moet wezen. Wat is de herfst toch mooi, denk ik bij het zien van dit boompje met zijn prachtige bladeren.

En wat is het toch koud, denk ik als ik hier alleen naar het water sta te turen... Net scheen de zon nog een klein beetje, maar al gauw zag ik een mooie grote grijze bol, het gebeurt niet vaak dat je de zon zo vol kunt bekijken zonder last van je ogen te krijgen. Het duurt niet lang of de zon is niet meer te zien en ziet het er mistig uit.

Ondanks de kou is het toch erg druk op het strandje. Allerlei eenden en vogels. Leuk idee dat ze daar maar de hele dag zijn en een beetje rondzwemmen in het meertje en weer aan de kant gaan en wat eten en weer zwemmen en een beetje met elkaar spelen. Ze hebben er alle tijd voor. Dit is precies de manier waarop ze hun Schepper eren!

Ik ga denk ik maar niet... dacht ik nog. Waarom zou ik? En als m'n zwemmaatje er is vraag ik haar me nog een keer te vertellen waarom we dit doen, waarom het goed voor je is. En na een paar goede punten zoals 'bruin vet aanmaken door het brein, goed voor je bloedsomloop en je immuunsysteem wordt sterker...' kleed ik me toch maar weer uit, loop in m'n zwempak naar het water en dan gaan we weer. Alles bij elkaar duurt het nog geen vijf minuten. Koud, koud, koud, een paar keer maak ik m'n gezicht ook nog nat met m'n handen en voel dat het water veel kouder is dan het kraanwater in de badkamer! Het is nu echt onder de 10 graden. En als we weer terug zwemmen begint het toch weer lekker te worden ook. En als ik me sta af te drogen, ja, dan is het toch gewoon écht heerlijk! Volgende week weer! Het grappige is eigenlijk ook dat ik had verwacht dat er op een gegeven moment wel iemand zou stoppen, maar het gekke is dat er vorige week twee nieuwe dames bij zijn gekomen! Dus wil je het ook eens proberen, echt, laat het me weten en ga mee! Ik beloof je dat het een fantastisch begin van de dag is! Kijk maar, P doet haar duim ook omhoog, het is echt waar! 😃

Dat was dat!

Toen gauw naar huis en na een warme douche lekker koffie gedronken en m'n boek uit gelezen. Daar in een volgende blog meer over! Nu nummer 4 van de 7 boeken die ik volgend jaar ga lezen:

Dit boek heb ik erbij gedaan, omdat ik ook van plan ben om Spreuken te gaan lezen in '22. Ik heb het boek al eens gelezen en vond het er niet persé uitspringen, maar nu ik voorzichtig de eerste bladzijden met m'n volle aandacht rustig lees, ben ik toch enthousiast. Dit citaat over de 'vreze des Heeren' vind ik mooi. Dit geluid hoor je niet zo vaak en vind ik het overdenken meer dan waard:

'Is de vreze des HEEREN een verlammende, psychisch schadelijke notie die we in onze verlichte tijd overgroeid zijn? Het Woord van God stelt dat het een krachtige macht is die de ziel reinigt en haar bekeert van afdwalende en zondige gedachten en daden (Psalm 19:8-9). Laten we onszelf eerlijk afvragen: hoeveel goddeloze gedachten en zondige daden zouden in de kiem gesmoord zijn als wij onze God niet alleen liefhadden, maar Hem ook op de juiste manier vreesden? Een juiste vrees voor de HEERE is een preventieve weldaad. Het voorkomt dat we zonden doen, weerhoudt ons ervan ze te koesteren en jaagt ons weg bij de zonde als we daar toch in vallen. De vreze des HEEREN is het toppunt van wijsheid, het is niet een bekrompen en schadelijk bijgeloof.'

Tot slot...woensdagavond hadden we weer homegroup en zag ik deze tekst op de muur: 

Mooi!

Nu bijna weekend!
Tot de volgende keer!

🙋

 

Een pareltje uit de kringloop

Het derde boek waar ik volgend jaar mee aan de slag ga is 'Having a Mary spirit' van Joanna Weaver. In een van m'n kringloopbezoekjes kwam ik het boek 'A Mary spirit in a Martha world' tegen... Ik kende de schrijfster helemaal niet en twijfelde even of ik het wel zou kopen. Maar ik deed het toch en kreeg er geen spijt van. Een van die leuke koopjes waarvan je thuis pas ontdekt dat het een pareltje was! Ik ging ook eens googlen op de schrijfster en kwam zo bij haar podcast 'The Living Room' terecht. Hier gaat ze in gesprek met verschillende mensen, vaak over het boek dat ze geschreven hebben. Ik luister het niet heel veel, er zitten zeker mooie afleveringen tussen! En vervolgens kwam ik op een ander boek dat ze had geschreven. Dat heb ik toen besteld en ga ik rustig lezen. Achterin staan 14 Bijbelstudies die je kunt doen. En dat vind ik fijn. Ik houd ervan om af en toe wat dieper in de Bijbel te duiken, maar weet dan nooit zo goed waar ik moet beginnen. Dan kan ik mooi deze studies gebruiken.

Wat ik fijn vind is dat ze andere schrijvers ook aanhaalt, zoals Oswald Chambers en Brother Lawrence. Over die laatste zal ik een stukje citeren:

'Desperate to serve God with his hole heart, brother Lawrence joined a monastery. But as hard as the poor monk tried to be holy and without sin, he constantly failed. Finally, as he describes in his timeless book 'The practise of the Presence of God', he began to coverse openly en honestly with the Lord. looking to Christ rather than to his own character for strength, Brother Lawrence flung himself entirely upon God's mercy and grace. When faced with an opportunity to practice a virtue, he prayed: 'Lord, I cannot do this unless Thou enablest me'. And when he failed, he was quick to acknowledge, 'I shall never do otherwise if You leave me to myself; it is You who must hinder my falling and mend what is amiss.' After doing that, his biographer writes, Brother Lawrence 'gave himself no further uneasiness about it.'

(In een wanhopige poging om God met zijn hele hart te dienen, sloot broeder Lawrence zich aan bij een klooster. Maar hoe hard de arme monnik ook probeerde heilig en zonder zonde te zijn, hij faalde voortdurend. Ten slotte, zoals hij beschrijft in zijn tijdloze boek 'The practice of the Presence of God', begon hij openlijk en eerlijk met de Heer om te gaan. Broeder Lawrence wierp zich volledig op Gods barmhartigheid en genade. Toen hij de kans kreeg om een ​​deugd te beoefenen, bad hij: 'Heer, ik kan dit niet doen tenzij U mij in staat stelt'. En toen hij faalde, was hij er snel bij om toe te geven: 'Ik zal nooit anders doen als U me aan mezelf overlaat; U bent het die mijn val moet verhinderen en herstellen wat er mis is.' Nadat hij dat gedaan had, schrijft zijn biograaf, maakte broeder Lawrence zich er verder geen zorgen over.)

Zulke kleine stukjes haal ik eruit, schrijf ze over en denk er nog eens over na. Wat kan ik ervan leren? Hoe doe ik dat eigenlijk? Maak ik me ook geen zorgen meer als ik een fout bij God heb gebracht of blijft het nog langer knagen dan nodig is?

Dat was boek 3 van de 7!
Nu is R even gezellig thuis en ga ik zuurkool maken. Na het eten naar M en dan door naar de homegroup. Even lekker actief na een paar uurtjes zitten werken aan tafel (niet alleen voor deze blog hoor:)

 

Kom een kamer binnen!

Vandaag was ik blij dat ik in de kerk was. Wat een mooie preek! Juist ook nu sommige maatregelen weer teruggekomen zijn en het kan lijken of we weer terug naar af gaan. Soms, als ik een preek mooi vind, deel ik er een paar dingen uit. Maar deze keer ga ik dat niet proberen en deel ik weer eens de hele dienst. Voor wie wil! Lees je m'n blog op je mobiel, dan zie je niet dat ik het gedeeld heb, dan vind je hier de link.

Het weekend is alweer bijna voorbij. Logeetje was weer van de partij. We gingen gisteren naar R & M en naar het onderwijsmuseum en vanmiddag gingen we naar Ha & Ma. Gezellig druk dus!

In mijn vorige blog deelde ik het eerste boek van de zeven waar ik het volgende jaar mee ga doen. Deze keer deel ik de tweede:



Misschien vraag je je af hoe ik daar nou weer op kom! 'The next right thing' is een regel in een gedicht dat door bv Elisabeth Elliot wordt aangehaald. Ik vergeet nooit dat ik een stukje van haar las, waarin ze vertelde dat dat ene zinnetje haar hielp om verder te gaan na de dood van haar man Jim Elliot. Vaak is het eerstvolgende wat je moet doen, maar iets heel kleins. Als bv boodschappen doen het eerstvolgende ding is wat ik moet doen, dan is het échte eerste ding: m'n schoenen aantrekken, m'n jas aandoen, boodschappentassen pakken, kijken of ik m'n portemonnee wel bij me heb, naar de winkel lopen...enz.

Dit kan helpen bij de grote projecten die we op ons pad tegenkomen, maar ook bij kleine. In dit boek krijg je 24 tips om je te helpen besluiten te nemen over wat je volgende ding is. Een paar titels van hoofdstukken zijn bv:

• Stop ergens mee
• Blijf bij vandaag
• Kies waar je afwezig bent
• Kom thuis bij jezelf
• Draag een betere broek
• Kom een kamer binnen

Haha! Rare kopjes. Ik zal er in de loop van 2022 vast wel eens wat over vertellen!
Voor nu, heb ik natuurlijk al een voorproefje genomen. Aan het eind van elk hoofdstuk staat een gebed en een 'practise'. Ik zal van die laatste er één delen:

'Silence may be more accessible than you think. Begin to notice the naturally silent spaces in your days - the first light of morning, your office space when you arrive early, the walk to the mailbox, your apartment before your roommate gets home from work, the drive to the grocery store. Rather than filling these times with sound, or holding on to the soul clutter by rehearsing past conversations or future possibilities, decide instead to let yourself be quiet inside the silence and see if your Friend Jesus has anything to say.'

('Stilte is misschien toegankelijker dan je denkt. Begin de van nature stille ruimtes in je dagen op te merken - het eerste ochtendlicht, je kantoorruimte als je vroeg aankomt, de wandeling naar de brievenbus, je appartement voordat je kamergenoot thuiskomt van het werk, de rit naar de supermarkt. In plaats van deze tijden met geluid te vullen, of vast te houden aan de rommel van de ziel door eerdere gesprekken of toekomstige mogelijkheden te repeteren, besluit je in plaats daarvan stil te zijn in de stilte en te luisteren of je Vriend Jezus iets te zeggen heeft.')

Waarom ik dit boek heb gekozen? Het helpt me om structuur aan te brengen en het is erg praktisch.

Emily P Freeman, de schrijfster (als ik het goed begrijp staat die P er alleen maar, omdat er nog een andere schrijfster is met dezelfde naam:) heeft ook een podcast. Ik vind het heel prettig om naar te luisteren. De meeste hoofdstuktitels zie ik ook in de afspeellijst terugkomen, dus als je het boek niet hebt en het lijkt je wel interessant, probeer de podcast dan eens! Onder andere te vinden op Spotify

Verder... het idee om op te gaan schrijven wat ik in een seizoen of in een maand geleerd heb, heb ik ook van Emily! Hier vindt je op haar website een heleboel van dat soort posts. Ik vond het zo leuk dat ik het overgenomen heb, maar dan op m'n eigen manier.

Als je eenmaal op haar website bent, kun je er van alles vinden, kijk er maar eens rond.

Genoeg over Emily P Freeman!

Hier nog even een foto'tje uit het onderwijsmuseum. Heerlijk nostalgisch!

Gisteren maakte ik een of andere curry met zoete aardappel en heel veel spinazie en met naanbrood! De curry was een beetje flauw, maar met het brood toch wel lekker.

En verder ga ik komende week genieten van allerlei mooie bloemen die in een vaas staan.

Iets met 'de dag van de pleegouders' 💖

Ik kreeg er trouwens twee!! Rozen zijn ook altijd zo mooi! Die wil ik ook nog wel eens in mijn tuin...

Gods buitengewone glorie aan het werk in het gewone

Woensdag ging ik met S even naar een kinderdienst bij ons in de buurt. Wij hebben al jaren geen kerkdienst op bid- en dankdagen. S zit bij deze kerk op een kinderclub en ze mochten een keer dankpunten opschrijven, de dominee zou er dan op dankdag voor danken. En dat heeft hij gedaan. Hij dankte dat 'de vader van S nog leefde nadat hij een hartstilstand had gehad'. Alleen dat is al genoeg reden om dankdag te vieren, elke dag 😃! Hier komen alle kinderen naar voren. Er was een mooi stilleven gemaakt van allemaal groente en fruit en bepaalde planten. Niet zo goed te zien op deze foto:), maar de kinderen konden het zo even goed bekijken. Zo mooi hoe de hele dienst de kinderen erbij betrokken werden!

Wat een herfst, zoveel blaadjes overal op de grond, bomen die steeds kaler worden.

Maar ook zoveel regenbogen! De een na de ander komt tevoorschijn. Het blijft iets bijzonder moois! Hier reed ik gisteren naar m'n tennisafspraak.

En hier liep ik vanochtend van de apotheek naar huis.

Oke! Dit zijn ze dan! De boeken waar ik het komende jaar mee aan de slag ga!
Ik zal de komende 7 blogs elk boek apart in het zonnetje zetten!

Ik begin met dit dagboek. Ik vind dagboeken mooi, maar het lukt me zelden om er elke dag van het jaar in te lezen. Daarom begin ik vaak gewoon een dagboek bij 1 januari, het maakt dan niet uit of het maart of november is. Maar met dit dagboek, ik ga ervoor! Op een dag was ik een beetje aan het rond zoeken naar een goede podcast en kwam ik iets tegen van Alistair Begg. Ik vond het zo mooi, dat ik meer van hem ging luisteren. En nu is het zover gekomen, dat ik bijna elke zondagse dienst helemaal mee zit te kijken. Een klein zondags uitstapje naar Cleveland in Ohio.

En natuurlijk kan ik dan weer niet wachten en las ik gisteren het volgende stukje:
(Nederlands eronder!)

'Because of God's gracious care for two defenseless widows, all of Israel - indeed, all of mankind - was helped. Through Ruth, God continued a family line that would later lead to King David, and then on to Jesus Christ Himself.'

'God's eternal plans unfold in the midst of ordinary - ordinary people in ordinary places doing ordinary things. If you lead an ordinary life, this should encourage you! Very few of us will even be a footnote in history. Whether you are an ordinary mother raising ordinary kids doing ordinary things day in and day out, an ordinary grandpa telling the same old ordinary stories, or an ordinary student going about your ordinary routine homework and activities - whatever sort of ordinary you are - the glory of God can be found all around you. And your faithfulness in the midst of the ordinary may, by His grace, become the means of extraordinary impact for the sake of the gospel.'

'This is the wonder of Naomi's story and the wonder of all of history - that God's extraordinary glory is at work in the ordinary. That truth can change  the way you feel about and go about your day.'

('Door Gods genadige zorg voor twee weerloze weduwen werd heel Israël - ja, de hele mensheid - geholpen. Via Ruth zette God een familielijn voort die later zou leiden naar koning David en vervolgens naar Jezus Christus Zelf.
Gods eeuwige plannen ontvouwen zich te midden van gewone - gewone mensen op gewone plaatsen die gewone dingen doen. Als jij een gewoon leven leidt, laat dit je aanmoedigen! Zeer weinigen van ons zullen zelfs maar een voetnoot in de geschiedenis zijn. Of je nu een gewone moeder bent die gewone kinderen opvoedt die dag in dag uit gewone dingen doen, een gewone opa die dezelfde oude, gewone verhalen vertelt, of een gewone student die je gewone routinematige huiswerk en activiteiten uitvoert - wat voor soort gewoon je ook bent - de glorie van God is overal om je heen te vinden. En jouw trouw te midden van het gewone kan, door Zijn genade, het middel worden van buitengewone invloed ter wille van het evangelie.
Dit is het wonder van Naomi's verhaal en het wonder van de hele geschiedenis - dat Gods buitengewone glorie aan het werk is in het gewone. Die waarheid kan de manier waarop je over je dag denkt en door je dag heengaat, veranderen.')

Wat een mooi, bemoedigend stukje voor gewone mensen. Nu ik ook elke dag een beetje ouder wordt, schaam ik me over hoe ik vroeger soms neer kon kijken op het gewone leven van veel christenen, zelfs van mijn ouders. We zouden toch allemaal bijzondere dingen moeten doen? We hebben toch allemaal een roeping? God heeft voor ieder individu toch een plan klaarliggen? Ik zal je wat vertellen: Daar had ik bekering voor nodig! Het hoeft niet meer zo groot, bijzonder en zichtbaar. Laat mij maar gewoon mens zijn en de gewone dingen doen die bij een mens horen. Laat God maar (mijn) God zijn en de dingen doen die bij God horen! En reken maar dat die twee wegen elkaar kruisen en dat je dan nederig je knieën buigt om je God te aanbidden en te danken voor zoveel wijsheid, liefde en genade!!

(Pinnetje van Pinterest)

Dat was het eerste boek!

🙋