Donderdagavond had ik een online training voor mijn werk over 'werkbegeleiding'. Ik vind zoiets wel leuk en maakte het nog een beetje extra leuk door die middag een worteltaart te maken.
Ik deed de luxaflex omhoog, want de zon scheen zo heerlijk, ik wilde al het buitenlicht in de keuken hebben!
En dat terwijl in de woonkamer de kerstboom al staat, nog meer licht!
Deze worteltaart heb ik al heel vaak gemaakt. Nu was het wel een paar jaar geleden, dus iedereen vond het erg lekker. Als ik zoiets te vaak in een korte periode maak, dan worden ze het een beetje zat. Soms zelfs heel erg zat. Ik ga daar verder niks over zeggen.
Het is best wel wat werk en op het aanrecht was het een chaos. Maar laat het je niet weerhouden om deze taart ook eens te proberen. Het recept heb ik van de Albert Heijn en kun je hier vinden.
En ik heb niet eens een foto van de taart zelf, haha!
Maar ik nam die avond een stukje mee naar boven, installeerde me op K z'n werkstoel en mocht zijn grote scherm gebruiken. Dat vond ik uiteindelijk toch niet zo fijn en schoof hem in de pauze weer naar m'n eigen laptopscherm. Lekker bakje koffie erbij en gezellig met een paar collega's de training gevolgd.
Ik zal jullie één ding vertellen over wat ik geleerd heb. Op school heb ik het ook al wel gehad, maar nu kwam het weer terug. Dat als je iets wil bereiken, je de SMART-methode kunt toepassen.
Specifiek: maak het concreet! Wie? Wat? Waar? Wanneer? Waarom?
Meetbaar: Wat is het eindresultaat? Hoeveel moet er gedaan worden? Hoe ga je dit meten?
Acceptabel: Is het doel logisch en voor iedereen haalbaar?
Realistisch: Is het te bereiken?
Tijdgebonden: Wanneer moet het behaald zijn?
Extra tip: bedenk kleine doelen en maak het positief!
Natuurlijk is het de bedoeling dat ik hiermee ga werken als er een KIO (Kraamverzorgende In Opleiding) met mij meeloopt, maar het is ook leuk om het eens uit te proberen in de thuis en privé situatie.
Afgelopen weekend waren we op Schiermonnikoog. Ik had ergens gelezen dat november dé wandelmaand in Schiermonnikoog zou zijn. Dus gingen we dat uitproberen. We waren redelijk vroeg uit ons bed zaterdag, waardoor we nog een mooie rood gekleurde lucht konden zien.
Al heel snel gingen we een zijpaadje in en kwamen in de prachtige natuur.
Omdat het nog een beetje donker was, zagen we lichtflitsen van de vuurtoren. Niet zo makkelijk om die precies in je lens te krijgen.
En het was koud!
We hebben het niet zien sneeuwen, maar het had wel gesneeuwd.
En nu gauw naar huis, naar de croissantjes.
Ik had wat vogelvoer meegenomen en op het tafeltjes dat achter het huisje stond, gestrooid. En ja hoor, er kwamen vogeltjes en vogels.
Aan het eind van de ochtend liepen we naar de fietsenverhuurder en huurden twee e-bikes voor de hele dag. Niet omdat we niet van wandelen hielden, maar we hadden maar twee dagen en ik wilde zoveel mogelijk van het eiland zien.
Ik heb echt genoten van de prachtige uitzichten!
Hier stond ik even stil op een bruggetje met maar één leuning.
En hier sprong ik gauw weer op de fiets om mijn wederhelft weer bij te houden.
Uiteraard kwamen we op een gegeven moment bij het strand. Daar zetten we onze fiets aan de kant en gingen wandelend verder.
K kon geen genoeg krijgen van de strandlopertjes met hun snelle pootjes en ik kon geen genoeg krijgen van de enorme golven. Gelukkig waren er van allebei meer dan genoeg te zien.
Had ik al verteld dat het vré-se-lijk koud was?? Héél erg koud!
Toen we onze fietsen wilden terugbrengen stond sinterklaas in de weg.
Schiermonnikoog heeft maar één dorp en ook maar één supermarkt. Er zijn ook maar iets meer dan 900 inwoners.
De volgende dag gingen we wel wandelen. Naar het stuk strand waar we nog niet geweest waren en dat het breedste strand van Europa en het mooiste is, maar ik weet niet wie dat precies vindt. Ik vond deze roze dingetjes zo leuk, we zagen ze overal. Ik zie nu dat er ook oranje tussen zit:)
Jaa, daar is hij weer.
En het strand ook, het was een súperbreed strand! Ik kon het niet op de foto zetten. Soms is het wel een km lang... breed!
We zagen een héle grote kwal liggen, heel mooi en zo doorzichtig dat je z'n binnenkant ook kon bewonderen. Ik dacht er een foto van gemaakt te hebben, maar dat was niet goed gegaan. Ik baalde er echt van, want ik wilde 'm natuurlijk heel graag aan je laten zien. Maar dit soort dingen lagen er ook.
Zo leuk, die scharniertjes.
Ik wilde een foto van de vuurtoren vanaf de zee, dus hurkte ik neer bij een plas water en VOICI*!
Overigens was het deze dag zomaar 10 graden warmer, dat was erg aangenaam. Maar op het strand waaiden we bijna weg. We konden geen woord wisselen, het stormde zo hard.
Nu komen we steeds dichter bij het doel.
'Lighthouse' is het in het Engels. En er is een mooi lied over.
Indrukwekkend toch?!
En toen gingen we weer weg bij de vuurtoren en dachten we een leuk paadje in te slaan. Dat liep uiteindelijk nergens toe en het liep zowiezo niet zo prettig, maar wel grappig.
Het was gewoon mooi en ik kon er geen genoeg van krijgen.
We liepen nog een heel stuk langs de duinen.
Oh, ik wil wel weer terug!
Daar was het dorpje weer.
Ik kocht nog een mooie mok als aandenken.
Mooi kerkje, we zagen alleen de buitenkant. Later in de auto zouden we de preek luisteren van onze gemeente.
En dat was al bijna. Al onze spullen weer inpakken en met de bus naar de boot. Daar komt hij net aan.
Er zijn zo goed als geen auto's op het eiland, dus ons rode karretje stond netjes op ons te wachten in een garage aan de overkant van het zeetje.
Even een mooi plekje gezocht in de boot. Het was er zowel op de heenweg als op de terugweg druk. Iedereen zit aan tafeltjes, spelletjes komen te voorschijn, boeken worden gelezen, er wordt gekletst. Het was een gezellig sfeertje. Ik deed nog even een kwartiertje mijn ogen dicht, tot de boot ging varen. Toen ging ik naar het dek om afscheid te nemen van Schiermonnikoog.
Het was fijn en het is er prachtig!
👋👋
En toen, verrassing, want ik had er niet aan gedacht, zag ik de zwaailichten van de vuurtoren! Het duurde wel een paar foto's voor het me lukte het licht erop te krijgen. En ja, hebbes!!
Hier uitvergroot.
Ga ik nu toch maar afsluiten met het lied over 'my Lighthouse'.
Dat was weer even geleden. Ik was zo druk met andere kwesties die mijn aandacht vroegen. Vorige week kwamen mijn ouders langs en namen deze mooie vaas met lichtjes en amarilles mee. Ik vind ze altijd zó mooi en probeer er elke dag even naar te kijken. Het kan heeeel lang duren, maar het kan ook anders...
De kwestie waar ik onder andere druk mee was is deze deken. En nee, hij is nog steeds niet af, maar het schiet wel heel erg op. Het is heerlijk rustgevend, ik hoop dat ik voor de winter weer een nieuw projectje kan vinden.
Wat ook nog steeds heel fijn is, is even op m'n fiets stappen en over al die Rotterdamse bruggen heen fietsen. Het valt af en toe niet mee, maar nu het kouder wordt en de regen soms tegen m'n gezicht slaat en de wind ook lekker fris is... ook daar geniet ik van!
En dan hebben we deze frustrerende bezigheid nog. Ja sorry hoor, ik heb gewoon niet zoveel geduld hierin. Waar ik dan weer moed uit put is dat ik nog een beginnerscursus heb liggen, die kreeg ik van m'n zusjes voor mijn verjaardag. Ik moet nodig weer eens verder met het volgende filmpje. Ik hoop dat ik daar gewoon wat basicdingen van leer, waardoor ik altijd met een glimlach op mijn gezicht de kwast tussen mijn vingers kan laten dansen!
En het eindresultaat. Ja, ik vind het nog niet geweldig, maar ik ben er wel een poosje mee bezig geweest en dat gaf me toch wel wat plezier hoor. Het is niet een en al kommer en kwel, die waterverf. Ik had hier meer van verwacht, omdat het de tweede poging was.
Ik durf de eerste poging bijna niet te laten zien, maar doe het toch. Dat gele ei... daar schiet je toch van in de lach?! Maar niet getreurd, ik ga er mee door. Gewoon alleen al die kwast en die verf, dat mengen en spelen met water en kleuren, daar doe ik het voor.
Wat ik al zei, die amarilles moet je in de gaten houden! Deze keer besluit ze om als een malle de vaas uit te groeien. Gelukkig dat ik elke dag even kijk!
In de afgelopen jaren (!) kwam het er maar niet van om samen met L iets leuks te gaan doen. We zouden ooit in een vakantie samen naar een stadje gaan om daar leuke foto's te maken, maar het is er niet van gekomen. We hebben nog weleens een rondje gefietst bedenk ik nu, maar toen waren er nog meer bij. Gisteren is het er eindelijk van gekomen! We gingen naar een leuk koffietentje, die nog op L d'r lijstje stond en streken daar neer met het lekkerste gebakje en onze laptops om iets voor school en werk te doen.
L had een cappuccino-muffin en ik had een pistache-cheesecaketaartje. Oef, dat was Yumm!
L doet nu het eerste jaar Social Work en het bevalt haar goed. Na twee jaar thuis gezeten te hebben is het zo fijn dat ze weer aan de slag kan. Met drie dagen school is het ook goed te overzien, ze heeft leuke vakken en is gewoon goed bezig! En dan mag ik hier natuurlijk ook best een keer vertellen dat ik supertrots op haar ben!
En ik heb 4 jaar de tijd om een bepaald aantal punten te halen om kraamverzorgende te kunnen blijven. Er stonden inmiddels 2 e-learnings ergens op het web. Één over werkbegeleiding, daar heb ik gisteren aan gewerkt en vandaag de toets gemaakt en gehaald. En de ander gaat over borstvoeding. Ik wil dan het liefst in één keer door en alles af hebben, maar het is goed om te leren dat te doseren. En af en toe een slokje van m'n Latte helpt me daarbij!
Uiteindelijk vonden we dat onze laptops te laag stonden en zijn we verhuisd naar een ander plekje met uitzicht op... 'Lees-zaal-lees'
We waren het er gauw over eens dat dat onze beloning op het harde werken zou worden! En toen we klaar waren, propten we gauw onze laptops in onze tassen en renden naar de overkant. Wat een leuke zaal, ja het is echt een zaal! Met boeken!
Je mag er 5 romans, 3 kinderboeken en 5 boeken van andere genres meenemen. Er is ook nog een kast met boeken waarvan je er onbeperkt mee mag nemen. En elke dag worden er weer nieuwe boeken bijgevuld vanuit het magazijn. Is dat niet leuk? Zei ik al dat het gratis was?
Uiteindelijk ging ik met twee boeken de leeszaal weer uit. L had er meer gescoord, maar die gaat dan ook stage lopen bij het Leeslab. (ja, klik maar, leuk!)
Vanochtend was het grijs en eigenlijk de hele dag.
Toch ging ik weer het water in met M. En het was koud! Uiteindelijk hielp het om gewoon maar boos te worden en het water in te stampen. We bleven er ruim een minuut in. En het wás niet eens zo heel koud. Het water is nog 12,5 graden.
En toch was het weer lekker, heerlijk zelfs!
We liepen op dit mooie paadje naar het water en van het water weer naar de auto. En onderweg benoemen we alles wat nog koud is: voeten, tenen, bovenbenen, neus...
En dan weer lekker thuis komen en een warme douche nemen, koffie drinken, beetje opruimen.
En deze liggen me al de hele dag aan te staren. Vanavond doe ik er nog een paar... misschien vanmiddag al!
