Gisteren was ik een beetje somber, ik probeerde het weg te schilderen. En tijdens het schilderen lukte dat ook. Ik zit dan helemaal in m'n kwast en in de verf. Natuurlijk was ik weer niet gelijk tevreden, dus probeerde het nog een keer en ja, deze ging een stuk beter. Alleen die strik... Toen K binnen kwam en het zo eens bekeek zei hij: 'Mooi hoor, wel een beetje oubollig'. Nou ja, daar ben ik dan ook voor eind in de 40 gekomen zullen we maar zeggen.
Mijn vader werkte bij een drukkerij, als chauffeur. Ik mocht wel eens met hem mee en ging nooit uit 'de zaak' zonder een warme chocolademelk uit de machine. De bus werd volgeladen en we reden zelfs een keertje over de grens. Er was iets met ons paspoort en ik vond het superspannend! Gelukkig kwam ik 's avonds rond etenstijd weer bij m'n moeder thuis, wat een opluchting. Wat ik altijd heel leuk vond was dat hij soms thuis kwam met een groot pak wit papier om te tekenen. Maar ook groen en rood papier en zelfs glanzend zilver en goud papier. Dat kon je gebruiken om kaarten te maken, vooral voor de kerst. Dat was dus altijd een feestje!
Daar moet ik even aan denken nu ik die oubollige kaart op mijn scherm zie.
Gisterenavond ging ik samen met een vriendin tennissen. We liggen soms helemaal dubbel en komen steeds tot de conclusie dat lachen gezond en goed is voor de mens.
Vandaag ging ik zwemmen, baantjes trekken in het zwembad, later deze week hoop ik weer een plons in het koude water buiten te nemen. Toen ik thuis kwam gauw even gedoucht en aan de slag met de stoofpeertjes en de hachee. Als we toch aan het stoven zijn, dan maar allebei tegelijk. En nu moet ik wel heel goed op blijven letten, want het zal zeker niet de eerste keer zijn dat m'n stoofpeertjes verbranden!
Misschien heb je het nog niet gezien, maar op mijn boekenblog post ik deze maand elke dag iets over advent, welkom om mee te lezen!
