Het is belachelijk

⤿ Het weer

Er valt af en toe een bui, af en toe schijnt de zon en af en toe is het grijs.

Maar moeders die net in het ziekenhuis bevallen zijn en een paar dagen in het ziekenhuis moeten blijven merken daar allemaal helemaal niks van. Pas als ze weer thuis zijn, gaan ze weer een beetje naar buiten kijken:)

⤿ Wat ik draag

Elke werkdag een witte broek en een wit jasje voor mijn werk, vanmiddag deed ik na mijn werk mijn hardloopkleren aan en rende een rondje. Ik was net thuis toen ik door de planning gebeld werd met de vraag of ik nog een opstartje kon doen, dat vond ik prima, maar wilde wel eerst douchen en weer m'n witte kleren aan. Toen ik thuis kwam gauw een spijkerbroek en een leuk nieuw groen/geel-achtig shirt.

⤿ Als ik naar buiten kijk

Zie ik dat de containers vervangen worden.

⤿ Op dit moment

Schrijf ik alvast wat aan deze blog, net lekker koffie gedronken, wat kan ik dáár zin in hebben na een hele dag werken zonder koffie! 

⤿ Ik denk na over

Het boek 'De kracht van rust' van Mirjam van der Vegt. Ik heb het uitgelezen, maar ben er nog láng niet klaar mee! Ik vind het een van de beste boeken die ik over dit thema heb gelezen en raad het iedereen aan. Ik denk vooral na over: 

'Niet streven, maar Leven!' 

Ik kom het overal tegen. Bv: Ga ik voor de 5 km hardlopen of is 4 km vandaag ook genoeg? En ja, dat was het ook, dus koos ik ervoor het streven aan de kant te zetten en te genieten van het laatste stukje lopen naar huis.

⤿ Wat wordt het hoogtepunt van jouw week denk je?

Het loopt al zo'n beetje naar het einde van de week en woensdagavond was denk ik een hoogtepunt. Eindelijk ging ik na een heel aantal keren overgeslagen te hebben, weer eens naar de homegroup. Ik vond het zó fijn!! Wat ik meeneem:

'Keer je blik naar God in plaats van naar binnen!'

⤿ Ik luister naar
Vandaag naar een podcast van 'De Stem' van SDOK (22-05-'24). Het ging over een Chinese man die 7 jaar in de gevangenis heeft gezeten.

'Pas als je niets meer hebt, kun je ontdekken dat Jezus genoeg is!'

Iets dergelijks zegt Mirjam van der Vegt ook in een Podcast van 'Bij Jorieke' over Overvloed (28-03-'19). Gods liefde is genoeg, is overvloedig en we zijn nooit in staat om die in ons eentje te beantwoorden, dat mogen we met elkaar doen. Alleen samen kunnen we de hoogte, lengte, diepte, breedte van Gods liefde leren kennen. En van daaruit leren leven, er is genoeg voor vandaag, wees niet bang dat er tekorten zijn! Wees ook niet bang elkaar nodig te hebben! Het is belachelijk dat we in ons eentje dingen willen bereiken.

⤿ Welke chillmethode ga ik gebruiken om goed voor mezelf te zorgen?
Tegenwoordig zet ik ons slaapkamerraam wijd open als ik naar bed ga, het gordijn laat ik ook open bij het open raam. Ik hoor de vogels, voel de koele wind en langzaam wordt het donker. Lig ik daar tot rust te komen en stilletjes genietend in slaap te vallen. Soms met een gratis wietwalm erbij.

⤿ Op het menu
Gisteren: Quesadillas verspakket
Vandaag: Sperziebonen, rijst en kip
Morgen: Oeps, vergeten m'n boodschappen bij picnic te bestellen...

⤿ Welke nieuwe apps of social media accounts heb ik ontdekt?
Mijn neefje van 19 is blog begonnen. Het heet rechtvaardiging door geloof, je kunt het hier vinden. Ik vind het heel bijzonder hoe helder en duidelijk en eenvoudig hij alles onder woorden brengt. Elke keer krijg ik een gevoel van heiligheid over me heen als ik iets van hem lees. Dat klinkt misschien gek, maar ik kan het niet anders beschrijven.

⤿ Op mijn leesstapel
'Christen-zijn in het dagelijks leven' van J.C.Ryle
'Gods geheime plan' van Dallas Willard
Ik kan niet wachten op 'Een licht op de berg' van Connilyn Cossette en hoop dat het de volgende roman is waar ik in kan verdwijnen. Ik ben echt nog aan het nagenieten van die vorige twee romans.

⤿ Op mijn takenlijst voor de week
M'n werk en daarnaast als ik een gekke bui heb, wil ik de boekenkast weer netjes hebben en al die andere rommelplekjes opruimen. Maar dat zou ook zomaar volgende week pas kunnen gebeuren, want ik heb niet zo vaak een gekke bui.

⤿ In mijn knutselmand
Nog 3 onderzetters van diamond painting
Een haakwerkje waar ik elke dag zin in heb, maar waar ik elke dag niet aan toe kom.
Een borduurwerk wat ik uit moet halen en opnieuw aan wil beginnen

⤿ Hoe voel ik me
Eerlijk gezegd, ik was vandaag al om 11.00 uur klaar en tijdens mijn werk dacht ik er over om me de rest van de middag ziek te melden, omdat ik hoofdpijn heb, een hele nare zere keel en een beginnende verkoudheid. Maar dat ziek melden vind ik dan overdreven. Gelukkig ben ik niet opgeroepen en heb ik ook nog even lekker kunnen slapen vanmiddag.

⤿ Mijn simpele genoegens
- Even ruiken in een pindakaaspot
- Even een artikeltje lezen in de Flow
- Even de hond een aai over zijn kop geven
- De planten water geven
- Een bed verschonen
- Douchen na m'n werk
- Een yoghurtcake met blauwe bessen bakken (hier vind je het recept), ik gebruikte amandelmeel, niet dat het superlekker was, maar het was wel een simpel genoegen)

⤿ Vensterbankgeluk en tuinlessen
Niet uit onze tuin, maar tijdens het hardlopen rende ik langs zoveel mooie paarse struikjes met zóveel hommels of bijen (ja, stadsmens ja). Je zou er aan voorbij rennen, maar als je er één ziet, zie je er ineens tientallen. 'Natuurgeluk in de stad' noemen ik het maar even.

⤿ Rondkijken in huis
H ligt languit op de bank een Jan Jans te lezen en Mar zit in haar Bijbel te lezen. Er staat een koektrommel met kaakjes op tafel. Mar doet een lampje aan en Philip kijkt daar van op. Naast me ligt een stapeltje boeken en verder kijk ik maar niet teveel rond.

⤿ Van de camera
Ook tijdens het hardlopen, ik word er blij van als ik iets moois zie. Maar ik kan je vertellen dat ik lang niet al het moois vast kan leggen. Soms zie je bv mensen iets doen, iets liefs voor de een of ander ❤

⤿ Citaat

'We hebben wijsheid nodig en wijsheid vind je niet in je eigen hart, maar vind je in de Bijbel.'

Niet gelezen deze keer, maar ik hoorde het iemand zeggen tijdens de eerste bijeenkomst over het opvoeden van tieners. Het is zo waar! Mooi om mee af te sluiten.

Fijn weekend!

Mentaal opfrissen

Eens iets nieuws uitproberen. We zijn inmiddels alweer een paar dagen verder nadat ik deze blog schreef, maar ik moest nog een finishing touch doen, dus vandaar dat ik hem vandaag pas post.

9.00 uur
Vanaf nu zal ik elk uur even iets schrijven. Het zullen de minipauzes zijn waarin ik mezelf mentaal opfris vandaag! (Wat een leuke zin!😃)
Vandaag is mijn eerste vrije dag. Ik krijg op mijn laatste dag altijd een vakantiegevoel. Gisterenavond ging ik nog even naar mijn ouders, even wat drinken en een spelletje Yathzee. En ook even helemaal alleen, meestal neem ik wel wat meiden mee, maar dit was ook wel eens fijn.
Nog twee dames te gaan en ik ben alleen thuis...
Nu eerst maar even puinruimen en het weer toonbaar en leefbaar maken hier!

10.00 uur
Wat kun je eigenlijk veel doen in een uur! Een was vouwen, een volgende was drogen, draaien, stofzuigen, dweilen, kastje opruimen, ik heb het er warm van gekregen! En mijn gedachten? Ik heb me gisteren opgegeven voor een Alpha-tiener-opvoedtraining... klinkt heel spannend, niet? Je krijgt 10 keer een video die je op de zondag daarna na de dienst met elkaar gaat bespreken. Ik ben benieuwd. Al heb ik nog maar twee jonge tieners over, ik kan je verzekeren dat ze ook weer in een andere tijd opgroeien dan onze oudsten. Je zou mogen hopen dat je wel genoeg ervaring opgedaan hebt en door al het vallen en opstaan onderhand wel zou mogen weten hoe je bepaalde dingen aanpakt. En dat is ook zo. Maar eerlijk, we vallen soms gewoon weer net zo hard of zelfs harder. En al staan we gelukkig ook nog steeds elke keer op, ik ben nieuwsgierig en hoop van andere ouders weer oude en nieuwe dingen te leren.
En nu koffie!

11.00 uur
Tjonge de tijd vliegt!

Ik was helemaal alleen thuis en twijfelde of ik in mijn schuur zou gaan zitten om de Bijbel te lezen of dat ik mijn spullen zou pakken en in de huiskamer zou gaan zitten. Ik koos voor het laatste. Nog steeds ben ik bezig met een samenvatting te schrijven van de Bijbel. Van de winter heeft het een beetje stil gelegen, maar sinds kort ben ik verdergegaan en ben nu bij Jeremia. Ik vind Jeremia zo mooi en kan je ook vertellen waarom. Jeremia is een profeet van God en krijgt opdracht het volk Israël Zijn Woord door te geven wat hem meestal niet in dank wordt afgenomen. Dwars door alle profetieën en de reacties daarop heen lees je hoe God voor Jeremia zorgt, aandacht voor hem heeft, hem moed inspreekt. Neem het laatste vers van hfd 36. Het hele verhaal kun je in dat hoofdstuk vinden, maar het laatste vers laat precies zien wat ik bedoel.

'Verder gaf de koning Jerahmeël, de zoon van de koning, Seraja, de zoon van Azriël, en Selemja, de zoon van Abdeël, bevel om de schrijver Baruch en de profeet Jeremia gevangen te nemen. Maar de HEERE hield hen verborgen.'

Die laatste zes woorden kan ik wel blijven lezen! En God zorgt niet alleen voor Jeremia, maar ook voor al die mensen die God trouw blijven, zoals Ebed-Melech ↓

12.00 uur

Weer zo'n snel uur. Ik heb even gelezen in 'Het hospitaal van leven en dood' van Audrey Blake. Tijdens m'n werkdagen kwam het er niet zo van. Ik hoop het de komende dagen uit te lezen. 

13.00 uur

Ik heb m'n whatsappjes gelezen en m'n email en nog wat berichtjes en mailtjes gestuurd. Ik probeer er (weer) aparte tijd voor te zetten, zodat ik er niet de hele dag mee bezig ben. Ook heb ik het eerste filmpje gekeken over het opvoeden van tieners. 
Toen ik m'n Bijbel uit de schuur haalde kwam ik deze slak tegen.

Hoi slakje, vind je opvoeden ook moeilijk?
(ik geloof dat ze er niet over wil praten)

15.00

Afgelopen uur met M geprobeerd haar behandelplan bij te werken. Leuke uitdaging!

Nog een wasje in de machine gedaan.

Inmiddels zijn er alweer 3 thuis en vind ik dat ik veel te lang op de bank gezeten heb. Wat zal ik nu eens gaan doen?😏

16.00

Nog een wasje gevouwen, gedroogd, gewassen, paar blousjes gestreken, zak gevuld voor de textielbak, slaapkamer en badkamer gezogen...en een powernap, een andere vorm van minipauze.

Mijn gedachten gingen naar morgenochtend, dan heb ik een afspraak met een vriendin en haal ik haar om 7.00 uur al op! 

17.30 uur

Ik loop een half uurtje uit. Het eten staat op het vuur klinkt zo gezellig, maar is niet waar, het staat op de inductieplaat... betovering gebroken!

Ondertussen speel ik een potje yathzee en stuur de score in de yathzee-groep. Wie gaat er vandaag winnen?

En toen gingen we eten en na het eten liepen K en ik even alle planten en boompjes in de tuin langs. Een fijn, kort minisamenmomentje. En toen zijn we allebei op de bank gaan zitten lezen en konden we niet meer stoppen, daar genoot ik echt van.

Nu niks overhoop halen!

Afgelopen dagen 'ging ik naar' Suriname, Canada, Afghanistan en Eritrea. De eerste en de laatste twee waren voor mijn werk, maar Canada was iets extra bijzonders. Eindelijk zagen we onze lieve vriendin J. weer! We reden naar een beetje het midden van het land en lunchten samen in de tuin.

Daarna dronken we nog gezellig koffie, een beetje meer binnen, omdat het begon te regenen.

Het was fijn haar weer te zien, ze zegt altijd dat ik haar voorbeeld ben, maar stiekem is het omgekeerd en leer ik veel van haar. Hoe ze haar aandacht, tijd en energie verdeeld en de keuzes die ze maakt, ik kan daar nog veel van leren! Zo jammer dat ze zo ver weg woont! Hoewel, het is maar 6 1/2 uur vliegen...

We genoten ook van de vijver in de tuin met z'n kikkertjes.

Ik hoop ze elk voorjaar te zien, maar had ze dit jaar nog niet eens gehóórd! En nu, plotseling zag ik ze vlak voor m'n neus.

En of dat nog niet genoeg was, kreeg ik ook nog de kans een mooie libelle op de foto te zetten. Wat een mooi blauwtje!

Het waren hele fijne uurtjes, maar dat is overbodig om te zeggen.

Gisteren kwam ik uit m'n werk en bakte 's avonds een appeltaart. Als ik iemand iets zie bakken op een filmpje of in het echt, gaan m'n handen jeuken en wil ik ook iets maken. Zo gaat dat zo vaak bij mij. Wat nu ook in mijn hoofd zit is een lekkere zelfgemaakte gevulde soep! Wat heb ik daar zin in. Ik ga er in mijn vrije dagen volgende week tijd voor maken. Mocht iemand nog een goed recept hebben, houd ik me aanbevolen!

Tot slot nog iets wat ik op mijn werk leerde.

Kersverse papa en mama waren net thuis uit het ziekenhuis. Het is inmiddels al de derde dag van de baby op deze wereld en zowel papa als mama hadden nog maar bar weinig geslapen. In het ziekenhuis kregen ze wisselende adviezen over wel of niet bijvoeden. Omdat ik zelf twijfelde over het laatst meegegeven advies van het ziekenhuis, kwam ik ook nog eens met het idee om een lactatiekundige in te schakelen en de mogelijkheid om te gaan kolven. Dat is op zich niet verkeerd, hoor. Zeker als ouders onzeker zijn en er geen duidelijkheid is, is het fijn als iemand die er verstand van heeft een duidelijk advies geeft en daarbij ook uit kan leggen waarom. Maar voordat we zover kwamen dacht ik gelukkig nog aan de verloskundige, die tenslotte eindverantwoordelijk is voor het hele kraambed. Ouders vonden het fijn als ik die zou bellen en dat deed ik. En wat die verloskundige zei:

Nu niks overhoop halen!
Ze moeten eerst tot rust komen!

Volg het advies van het ziekenhuis op. Morgenochtend hebben ze weer een andere kraamverzorgende, wij komen langs en dan zien we verder.
En ik dacht:
Tuurlijk!

Rust, Rust, Rust

Zó belangrijk.

Dat gehaast, gestress, geregel en gedoe, daar moet je voor oppassen.

En dat leerde ik dus en dat is fijn, want ik kon het gelijk meenemen van Afghanistan naar Eritrea. Want waar je ook vandaan komt, zo'n eerste baby kan je leven flink op z'n kop zetten en dan is de rust even ver te zoeken.

En toch, toch zeiden die vermoeide Afghanen:

'Het is zó jammer dat je niet de hele kraamtijd bij ons kunt blijven!!'

Dat is zo lief!❤

En ja, ik vond het ook jammer... 

Wees geen strontvlieg!

♥ Het weer ♥

Gisteren proefden we even van de hete zomer, maar vandaag is het een stuk koeler en is er ook nog een lekker buitje bij gekomen. Gelukkig kan kikker wel wat hebben met zijn gele paraplu!

♥ Wat ik draag ♥

Goeie vraag!

Vanochtend een mooie witte broek met een wit jasje, nu een blauwe spijkerbroek en een wit/blauw/bruin gestreepte blouse... één van de meiden heeft 'm op m'n bed gelegd omdat ze 't niet meer wil, maar het past mij precies en ik dénk dat hij van mijn schoonmoeder is geweest, dus ben ik er extra blij mee. En wie weet, draag ik straks weer een wit jasje met witte broek.

♥ Als ik naar buiten kijk ♥

Mooie planten en boompjes

Dit is één van de nieuwe die ik nog zou laten zien en waar ik de naam niet van weet.

♥ Op dit moment ♥

Zit ik op de bank met links naast me een 14-jarige kwebbelkous en rechts tegenover me een 12-jarige kwebbelkous. En ze kwebbelen over de taal 'Fries' met accent en welke talen er nog meer op Nederlands lijken. Dat de een zin heeft om te voetballen en de ander in de zomer. Over Bart en Ernie, en dat het Bert en Ernie is... echt binnen 1 minuut dit!

♥ Ik denk na over ♥

Behandelplannen, pastoraat, profetie, chirurgie, yathzee, kraamzorg... lekker rommeltje dus in dat brein van mij 😆

♥ Wat wordt het hoogtepunt van jouw week denk je ♥

Deze week ga ik een vriendin uit Canada zien, absoluut een hoogtepunt!

♥ Ik luister naar ♥

Dit lied zongen we zondag en ineens rolden er tranen over mijn wangen. Waar die nou weer vandaan kwamen? Ik denk... al een paar keer luisterde ik dit lied in de auto omdat ik het mooi vond en als je hem dan ook ineens in de kerk hoort, terwijl we dit lied eigenlijk nooit zingen, ja dan gebeurt er wat, dat kun je je voorstellen.

♥ Welke chillmethode ga ik gebruiken om goed voor mezelf te zorgen ♥

Al een paar dagen ben ik een boek aan het lezen en aaaah... dát is écht mijn chillmethode! (verderop meer!)

♥ Op het menu ♥

Gisteren: sperziebonen, gebakken aardappelen en een hamburger

Vandaag: Chili Con Carne

Morgen: Mexicaanse wraps

♥ Welke nieuwe apps of sociale media-accounts heb ik ontdekt ♥

'Men who rocked the world'. Een podcast waarin pastor Steve Lawson de levens en erfenissen van mensen die een grote impact hebben gehad op het christendom. De eerste ging over Martin Lloyd-Jones. De boeken die ik van hem heb gelezen waren een grote zegen!

♥ Op mijn leesstapel ♥

Ja, mijn leesstapel is veel groter, maar ik kies deze. Als ik bij m'n zusje ben dan komt het gesprek altijd wel een keer op boeken en dan houd ik mijn oren goed open. Deze keer werden deze genoemd en bestelde ik ze bij de bieb. Ik ben niet zo'n makkelijke romanlezer, maar dit is raak, wat heerlijk om hier in te duiken. Een citaat waaruit je op kunt maken wat er zo'n beetje speelt.

'Vrouwen mochten geen chirurg zijn. Henry VIII had daarvoor gezorgd door vrouwen in 1540 te verbannen uit het Barbers Surgeonsgilde. Tijdens zijn bloedige heerschappij zou Nora misschien wel zweepslagen hebben gekregen, of in het gevang zijn gegooid, nu werd de dreiging met rechtszaken als afdoende beschouwd om de inzet van onbevoegde artsen te voorkomen - en rechtszaken waren zo veelomvattend en financieel desastreus, dat dat in de praktijk ook zo uitpakte. Henry's verbod was nog altijd van kracht en de meer recente Apothecaries' Act verbande vrouwen niet expliciet, maar dat was eigenlijk alleen maar omdat het niet nodig was, en elke maand werden de straffen voor incompetente en ongeregistreerde kwakzalvers scherper en zwaarder.'

♥ Op mijn takenlijst voor de week ♥

Al mijn zorg en liefde stoppen in mama's en hun baby's en andere gezinsleden.

♥ In mijn knutselmand ♥

Elke avond maak ik er één af, maar vanavond doe ik het niet. Ik zit in de wacht en het duurt altijd even voor ik alles opgeruimd heb. 

♥ Hoe voel ik me ♥

Goed eigenlijk, ik heb zoveel plezier in m'n werk! En ik krijg allemaal app-berichtje van dames uit mijn klas die ook geslaagd zijn, daar word ik blij van!

♥ Mijn simpele genoegens ♥

Een kleur-app... als ik niet uitkijk word het een verslaving en ik heb me weleens laten vertellen dat het niet uitmaakt wáár je aan verslaafd bent wat je brein betreft, daar gebeurt hetzelfde of het nu om roken, drinken of smartphone gaat of om een kleur-app... 

Het heet 'Happy Color', Kijk maar eens 😱 dit is er één:

♥ Vensterbankgeluk en tuinlessen ♥

M plukte een pannenkoekplantje uit een grote pot met pannenkoekenplantjes. Ze had een mooi potje gekocht en deed het stekje erin en gaf het aan iemand die jarig was. Vensterbankgelukjes zijn er om uit te delen.

♥ Van welke muziek geniet je de laatste tijd ♥

Ik ben mijn favoriete playlist een beetje zat aan het worden. Ik moet een nieuwe zoeken of zelf een maken. Ik kijk dan ook vaak even bij die van m'n vriendinnen, meestal vind ik wel wat.

♥ Rondkijken in huis ♥

Gisteren had ik zo'n heerlijk dagje, ik had een paar uurtjes gewerkt en ben daarna het huis op gaan ruimen en schoon gaan maken. En daar geniet ik nu nog van, want het is, wonder boven wonder, nog steeds netjes.

♥ Van de camera ♥

De andere nieuwe tuinplant, onze nieuwe Fuchsia:

♥ Bijbelvers ♥

Een mooi Psalmversje uit 119:

Gedenk aan 't Woord, gesproken tot Uw knecht

Waarop Gij mij verwachting hebt gegeven

Dit is mijn troost, in druk mij toegelegd

Dit leert mijn ziel, U achteraan te kleven

Al 't geen Uw mond aan mij had toegezegd

Gaf aan mijn hart vertroosting, geest en leven.

❤❤❤

♥ Citaat ♥

'Als Antonius' ouders gestorven zijn, geeft hij zijn zusje over aan de zorg van de nonnen. Hij verkoopt al zijn bezittingen en geeft de opbrengst aan de armen, om vervolgens op zoek te gaan naar God. Dit doet Antonius door actief te zoeken naar mensen met bewonderenswaardige karaktereigenschappen. Eén voor één gaat hij bij hen in de leer.  Hoe bijzonder is dat, om op zoek te gaan naar het mooie in mensen en daar letterlijk van te leren. In de tijd van Antonius zijn er stadmonniken en Antonius gaat bij allemaal langs. Zo staat in zijn biografie:

Antonius ging in de leer bij veel goede mannen en probeerde bij elke monnik te ontdekken op welke punten hij van hem zou kunnen leren. Bij de ene zag hij vriendelijkheid, de ander was goed in onophoudelijk bidden. Hij keek bij de een naar de afwezigheid van woede, bij de ander naar liefde voor mensen. OP de ene plek verraste iemand hem die 's nachts goed kon bidden, op een andere plek vond hij een monnik die goed kon studeren. De ene bewonderde hij om zijn vastberadenheid, de ander om zijn vasten en eenvoudig slapen op de grond. Hij merkte bij de een zachtmoedigheid op, bij de ander geduld. Hij zag toewijding aan Christus en de liefde voor elkaar in alle monniken die hij bezocht.

Actief op zoek gaan naar het goede, dat is een behoorlijke uitdaging. Het is de uitdaging van het liefhebben (1 Kor. 13:4-7). Een uitdaging die ook bekend was bij monnik Paisios van Athos (1924-1994). Hij spoorde mensen aan een bij te zijn, op zoek naar het goede, zoete en mooie in mensen. Want als je een bij loslaat in een kamer zal deze naar de mooie bloemen vliegen. Maar laat je een strontvlieg de kamer invliegen, dan gaat deze eerst op zoek naar viezigheid. Paisos en Antonius dagen je uit... wees een bij en geen strontvlieg!

In de krant stond 14 dagen in het ziekenhuis

Gisteren was K vrij en gingen we nog even shoppen. We kochten doeken om op te schilderen voor de liefhebbers, whiteboardstiften, ik kocht ook een naaisetje, omdat daar een tornmesje in zit en ik die los niet kon vinden. Het borduurwerk waar ik mee bezig was, klopte helemaal van geen kant meer, dus die ga ik uithalen en als ik moed heb weer overnieuw beginnen.

Verder gingen we nog even naar het tuincentrum en kochten twee kleine boompjes. De Fuchsia die we hadden heeft de winter helaas niet overleefd, maar we vonden 'm zo leuk dat we nu een nieuwe hebben gekocht. Het andere boompje.... ik weet niet hoe hij heet, maar zul je nog weleens voorbij zien komen hier. Ik zag deze ook, maar kocht 'm niet. Paprikaplanten herinneren me altijd aan de zomermaanden waarin ik samen met een vriendin 's ochtends vroeg paprika's ging plukken. We waren een jaar of 15/16 denk ik. Als ik míjn best doe kan ik me de geur nog herinneren van de kassen.

Na al het shoppen gingen we nog een latte drinken. Ja, het is nog heel even vakantie! Op het dakpark is een tent waar je kunt eten en drinken. Ik denk dat het Turks was. Nee, M dacht dat het Turks was, ik dacht Marokkaans. Maar M zal wel gelijk hebben hoor. Ik ben daar niet zo goed in.

Ook kocht ik trouwens nog dit diamond paint setje. Ik kijk altijd in winkels of ik iets zie wat ik ook echt mooi vind, maar dat valt altijd een beetje tegen. Maar deze vind ik superleuk. Vanmiddag ging ik lekker in de tuin zitten en heb er één afgemaakt. Het zijn onderzetters, maar het lijkt me niet handig als er iets tussen drupt, ik weet niet hoe makkelijk je dat schoon krijgt of dat de lijm dan misschien ook oplost. Nou, over zulke dingen denk ik normaal eigenlijk nooit 😄

De maand mei heeft voor mij altijd nog een extra gedenkdagje naast dodenherdenking en bevrijdingsdag. Het is deze maand 34 jaar (ik was 13) geleden dat ik samen met een vriendin tegen een rijdende brommer opliep, omdat we zo'n haast hadden om op tijd te komen, de bel was al twee keer gegaan. Ik werd een eindje verder weg geslingerd, waardoor ze me in eerste instantie niet eens zagen, tot een jongen van school me zag liggen en naar de conciërge rende en zei: 'Er ligt er daar één dood te gaan!' Dat viel gelukkig allemaal nogal mee. Maar ik lag daar wel en probeerde me een beetje om te draaien, maar elke keer als ik mijn been probeerde te draaien, voelde ik twee botten over elkaar heen schuiven, maar mijn been bleef waar hij was. Ik weet nog dat ik me daar over verbaasde.

Wat ik ook nog weet is dat de conciërge uiteindelijk kwam en me allemaal dingen vroeg, waarvan ik dacht: waarom vraagt u dat nou, u weet zelf toch wel hoe ik heet en waar ik woon? Ik antwoordde toch maar gewoon, waar hij denk ik wel dankbaar voor was. De eerste ambulance kwam voor mijn vriendin, omdat ze mij nog niet gezien hadden. Mijn vriendin was er zeker ook niet best aan toe, al haar botten waren gekneusd, ze kon er niet meer door lopen en ze had een enorm ei op haar oog. Toch mocht ik met de eerste ambulance mee en werd er gauw een tweede ambulance besteld voor mijn vriendin. Eenmaal in het ziekenhuis waren mijn ouders er dacht ik al.

Ik bleek een gecompliceerde dijbeenbreuk te hebben, m'n bot was ook door de huid van mijn bovenbeen heen geschoten, maar gelukkig ook gelijk weer terug zodat ik dát niet hoefde te zien. Diezelfde middag moest ik geopereerd worden. Ooh wat was ik daarna misselijk. En toen kwam mijn lieve vriendin in haar rolstoel even langs en toen ik het ei bij haar oog zag moest ik gelijk overgeven🙊. Dat kwam natuurlijk door de narcose. Ze hebben een pin in mijn bot gedaan, zodat ik geen gips nodig had, omdat ik nog in de groei was. Wat baalde ik van al die prikken die ik kreeg en wat een pijn deed het toen ze de drain eruit haalde. Die pijn vergeet ik nooit meer, heel gemeen!

In de krant stond dat ik 14 dagen in het ziekenhuis moest blijven, maar ik lag daar in een volwassenkamer en had zo'n heimwee, dat ik op het laatst niks meer at. Toen mocht ik na 8 dagen naar huis. Het duurde wel een paar weken voordat ik weer gewoon kon lopen. Mijn vader ging elke keer mee als ik naar het ziekenhuis moest voor controle. Ik vergeet nooit dat we altijd 'The Everly Brothers' luisterden in de auto. Vooral het liedje 'Dream' vond ik leuk. Nu vind ik het nog steeds leuk dat mijn vader zulk soort muziek ook luisterde. Ik begreep toen niet zoveel van de tekst, maar kon er heerlijk mee wegdromen. 

Een jaar later is de pin er weer uit geopereerd en mocht ik 'm mee naar huis nemen, ik heb 'm nog steeds. De vriendin waar het mee gebeurde heb ik niet meer (ze leeft nog wel hoor!). Het leven is zo gegaan. Maar elk jaar in mei denk ik weer even aan haar. ❤

Zo, dat waren even twee leuke verhaaltjes uit mijn jeugd, een korte en een veel te lange. Als je afgehaakt bent snap ik dat helemaal! Ik moet nog een beetje oefenen om dit kort te houden. Ik vind de verhalen van 'refo_colums' zo bijzonder op instagram! Ik ga spontaan ook nadenken over mijn jeugd... wie weet schrijf ik nog weleens iets tussen de regels door.

Schrijf gerust ook een jeugdherinnering waar je aan moet denken bij het lezen van m'n blog, ik ben benieuwd!

Een drupje nectar

Laten we nog even naar de Grienden gaan! Even samen wandelen, ik kan er maar geen genoeg van krijgen.

Ik denk dan nog weleens terug aan de wandelingen die ik vaak met m'n vader maakte. Dan kwamen we deze plantjes tegen en plukte ik de witte bloemetjes en kneep tot er een drupje nectar uitkwam wat ik er dan af likte. Ik probeerde gisteren hetzelfde, maar er kwam geen druppeltje uit.

Het is heerlijk wandelen hier, elk seizoen is het anders en heeft z'n eigen schoonheid.

Drie mannetjes eenden op zoek naar ?

Deze liep ik gewoon voorbij, maar K zag 'm en wees me erop. Dat vind ik nou zo leuk aan K ❤

En op dit beestje zit natuurlijk niemand te wachten nu. Ik hoor en lees dat er veel te veel van zijn door de hoeveelheid regen die er gevallen is.

We zaten nog gezellig even op een bankje, maar K had geen pet bij zich en de zon scheen zo fel dat we daar echt maar heel even bleven zitten. We kwamen nog een paar bekenden tegen, maakte een praatje en liepen weer verder. Maakten nog een omweggetje en liepen uiteindelijk weer naar de auto.

Dag wereld vol met beesten en beestjes!

Gelukkig was ze voorbereid

Een middagje strand. Ook al was de zon er niet bij, het was heerlijk om even uit te waaien en buiten te zijn. Anders zit je toch ook maar de hele dag binnen. We gingen met nog een ander gezin, dat maakte het nog gezelliger. Zij hadden een vlieger mee die al 9 jaar meegaat!

Een dagje strand zonder schelpen kan niet. Wat een mooie blauwtjes!

En een dagje strand zonder zandkasteel?

No way!

Philip thuislaten?

Wat mij betreft wel...

Nou vooruit...

En toen gingen we toch echt de zee in!

Wat was dat leuk zeg, we sprongen in de golven om ons er daarna in te laten vallen, mee te laten nemen, wat je maar wilt. En Philip deed ook mee en toen vond ik het ineens toch nog heel leuk dat hij mee was. We bleven niet zolang in het water als we gedaan zouden hebben als het hoogzomer was, maar toch wel langer dan we gedaan zouden hebben als het winter zou zijn.

Niet iedereen ging het water in.

Mar vond het veel te koud, ook zonder water.

Gelukkig was ze voorbereid.

Verder werd er nog een heel parcours uitgezet, waar iedereen aan moest geloven. De twee families tegen elkaar, spannend...

En toen was het weer tijd om alles op te ruimen en de vlieger naar beneden te halen.

En om toch ook weer een beetje warm te worden dronken we eerst nog warme chocolademelk met slagroom voordat we echt naar huis gingen.

❤Het was een feestje!❤

Ik ben geen haan

Boerderijdieren blijven toch ook altijd leuk, vind je niet? Maandag gingen we naar geitenboerderij 't Geertje. Er waren niet zoveel babygeitjes, maar wel biggetjes.

Wat doe je daar nou?

Goed zo, laat je snuit maar even zien! Wat heb je leuke oren!

Binnen lagen  nog 2 biggetjes onder de lamp. Waarom zou dat zijn? Als een baby onder de lamp moet, is dat vaak omdat ze geel zien, maar deze biggetjes waren niet geel!

Het leuke aan deze boerderij is dat je de geitjes een flesje kunt geven. Een grote geit kun je beter geen flesje geven, die bijt gelijk een groot gat in de speen. Ja, hoe ik dat nou weer weet...

Voor de kleine geitjes dus een flesje, de grote geiten kon je voeren.

J was totaal niet bang voor al die dieren. Zo leuk om te zien!❤

Dit vind ik dan weer een echte boerderijfoto.

Even inzoomen. Hij loopt zo grappig. Ik doe het hem niet na op zo'n smalle stang. Maar ik ben dan ook geen haan.

Geiten, geiten, overal geiten

Twee van mijn vroegere oppaskindjes waren ook mee. Van I moest ik dit kippenkuiken ook op de foto zetten. Eigenlijk ook wel echt een boerderijfoto met die emmer erbij. Alleen die zwarte schoenen linksboven horen er dan weer niet bij.

Deze foto maakte ik niet op de boerderij. Sterker nog, ik maakte 'm helemaal niet 😄. Mijn moeder liep er langs en kon heel dichtbij komen om een foto te maken. Mama zwaan bleef rustig doorgaan met zichzelf te wassen en keek af en toe even op en papa zwaan zat er naast en had ook geen zin om moeite te doen om mijn moeder weg te jagen. Dat was natuurlijk ook helemaal niet nodig.

En wat we verder deden deze week:

 

* Nichtje werd 12 jaar, dat hebben we gevierd

* We gingen oefenen met de worship voor de hemelvaartdienst

* Ik zou dagboekstukjes over het huwelijk schrijven, ik heb het afgezegd, er is geen ruimte voor in mijn brein.

* Vandaag wordt een strandmiddagje. Ik zal proberen daar morgen wat van te laten zien.