In een hydrofiel washandje

Elke ochtend als ik bel, hoor ik boven me het raam opengaan en wordt de sleutel, die in een hydrofiel washandje zit, naar beneden gegooid. Ik kreeg elke ochtend de lekkerste koffie, werd ook nog op een mooie dag getrakteerd op heerlijke gebakken eitjes en als bedankje kreeg ik dinsdag een kilo van de lekkerste honing/kipkluifjes mee naar huis die er maar te vinden zijn.

En tot slot ook nog een kaart met súperlieve woorden!! Daar kan ik mijn vrije dagen weer mee vooruit! 8 dagen werkte ik in dit gezin en heb ook de bevalling mee mogen maken. Zó bijzonder! Helaas ging het ná de bevalling niet zo goed en moest 'mama' naar het ziekenhuis. De volgende dag kwamen ze weer thuis en mocht ik ook weer terug komen. Dit was voor het eerst dat ik én de bevalling én de hele kraamtijd bij één gezin mocht doen. En, zoals ik al van collega's begrepen had, dat zorgt voor een bijzondere band.

Onderweg naar m'n werk kwam ik langs het oude Daniël den Hoed kliniek. Wat een mooi gebouw is dat, dacht ik. Maar toen ik dichterbij kwam zag ik dat het vervallen was en gesloopt gaat worden.

Ik weet nog dat we vroeger met leden van een andere gemeente, op eerste Paasdag 's ochtends vroeg, al om 6.00 uur dacht ik, in dit ziekenhuis en ook nog in een ander ziekenhuis dichtbij, Paasliederen gingen zingen. De dominee had een orgeltje en het was bijzonder om erbij te zijn.

Het heeft ook wel iets triestigs, dit gebouw... zoveel mensen die leden aan kanker hebben hier heel wat spannende en pijnlijke uren, dagen en nachten doorgebracht.

Nu heb ik 5 dagen vrij. En, zoals altijd, de eerste vrije dag moet ik echt even bijkomen. Maar deze 5 dagen staan best al vol afspraken. Ik zie er een beetje tegenop. Het liep vandaag al weer heel anders dan ik had gedacht. Het beste wat ik nu kan doen is even een gezellig blogje schrijven, een kleine planning maken en ontdekken dat tussen alle afspraken door er echt nog wel tijd over is om iets leuks te doen, en plannetjes maken voor de meivakantie, want die heb ik helemaal vrij! Ik ben van plan om dan weer dagelijks een blogje te schrijven. Dat is lang geleden en vergroot het vakantiegevoel/plezier.

Met Pasen werden er plantjes uit de kerk meegenomen. Het waren wel plantjes die veel meer water nodig hadden dan ik kon geven. De bloemen hingen helemaal slap naar beneden, maar deze heeft het gered! Die daarnaast... niet. En die andere uiteindelijk ook niet. Sorry plantjes, jullie waren schattig mooi!

In de tuin krijgen de planten vanzelf genoeg water, dat is wel fijn! Deze sering is zo mooi en ruikt zó lekker!!

De appelbloesem doet ook weer haar best, daar zal het niet aan liggen.

Vorig jaar bleef er uiteindelijk maar 1 appel over. Appeltje kan ik beter zeggen.

Een poosje terug schreef ik over elke week een vegetarisch recept en ik ben daarna helemaal vergeten foto's te maken. Maar vorige week dacht ik eraan. Het werd deze pompoen-pindastoof. Hij viel in de smaak, dus ik bewaar het recept netjes in een mapje.

Kijk hoe leuk! Knap gemaakt. Het staat naast het HMC (Hout Meubel College), misschien wel gemaakt door een leerling?

Oja, vanochtend maakte ik nog een foto in de tuin. Van ons nieuwe amandelboompje. De bloesem is al uitgebloeid en ik denk dat dit de amandelen gaan worden. Ik ben zó benieuwd.