Dat gele ei...

Dat was weer even geleden. Ik was zo druk met andere kwesties die mijn aandacht vroegen.
Vorige week kwamen mijn ouders langs en namen deze mooie vaas met lichtjes en amarilles mee. Ik vind ze altijd zó mooi en probeer er elke dag even naar te kijken. Het kan heeeel lang duren, maar het kan ook anders...

De kwestie waar ik onder andere druk mee was is deze deken. En nee, hij is nog steeds niet af, maar het schiet wel heel erg op. Het is heerlijk rustgevend, ik hoop dat ik voor de winter weer een nieuw projectje kan vinden.

Wat ook nog steeds heel fijn is, is even op m'n fiets stappen en over al die Rotterdamse bruggen heen fietsen. Het valt af en toe niet mee, maar nu het kouder wordt en de regen soms tegen m'n gezicht slaat en de wind ook lekker fris is... ook daar geniet ik van!

En dan hebben we deze frustrerende bezigheid nog. Ja sorry hoor, ik heb gewoon niet zoveel geduld hierin. Waar ik dan weer moed uit put is dat ik nog een beginnerscursus heb liggen, die kreeg ik van m'n zusjes voor mijn verjaardag. Ik moet nodig weer eens verder met het volgende filmpje. Ik hoop dat ik daar gewoon wat basicdingen van leer, waardoor ik altijd met een glimlach op mijn gezicht de kwast tussen mijn vingers kan laten dansen!

En het eindresultaat. Ja, ik vind het nog niet geweldig, maar ik ben er wel een poosje mee bezig geweest en dat gaf me toch wel wat plezier hoor. Het is niet een en al kommer en kwel, die waterverf. Ik had hier meer van verwacht, omdat het de tweede poging was.

Ik durf de eerste poging bijna niet te laten zien, maar doe het toch. Dat gele ei... daar schiet je toch van in de lach?! Maar niet getreurd, ik ga er mee door. Gewoon alleen al die kwast en die verf, dat mengen en spelen met water en kleuren, daar doe ik het voor.

Wat ik al zei, die amarilles moet je in de gaten houden! Deze keer besluit ze om als een malle de vaas uit te groeien. Gelukkig dat ik elke dag even kijk!

Tot de volgende keer!