Gisterenavond ging ik naar een gebedsuurtje voor de Koerden.
Het is héél lang geleden dat ik naar zoiets ben gegaan.
Tijdens dat uur voelde ik me weer helemaal 'thuis'.
Ik verlang echt naar meer gebed in mijn leven.
Niet alleen voor mezelf,
maar ook met anderen.
We baden voor Koerden die geen thuis hebben, maar van de ene naar de andere plek zwerven. We baden voor Koerden die het Evangelie via internet hebben gehoord (er worden hier diensten opgenomen en die worden wereldwijd door 100 duizenden (!) bekeken. We baden voor Koerden die het leiderschap op zich hebben gekregen en veel tegenstand ervaren. We baden voor het Koerdisch kerstfeest, waar elk jaar een paar honderd Koerden op af komen en dan voor het eerst of opnieuw het Evangelie horen. We baden voor alle nieuw gelovigen. We baden voor de leider hier die meerdere keren naar Koerdistan reist om daar de gelovigen op te bouwen en nieuwe leiders te trainen.
En dat allemaal niet omdat de Koerden zo geweldig zijn, maar omdat het bloed van Jezus voor hen gevloeid heeft en zodat de heerlijkheid en glorie van de naam van Jezus bekend en verheerlijkt zal worden!
NOG IETS ANDERS
Verder heb ik niet zoveel te vertellen. Een vriendin kwam op visite, we hebben toen met M en L erbij, gezellig geluncht. Daarna haakte zij verder aan haar sjaal en ik breide verder aan m'n vest. Het duurt altijd wel even, maar op een gegeven moment denk je: we komen er wel! En je wilt het ook echt afmaken, omdat je geïnvesteerd hebt in mooie wol.
Vanavond waren K en ik samen thuis en konden we even fijn samen praten. Nu is hij de meiden ophalen van de Bijbelstudie. En morgen is er weer een heel programma, maar eerst nog een nacht slaap, dat is altijd zo heerlijk!
👋
