Ik vind zijn hoofd veel leuker

Daar zijn ze dan, maar eerste paar zelfgebreide sokken! Zijn ze niet leuk?

En hier zie je ze nog een keer aan mijn voeten. Het zijn geen twee dezelfde, maar je kunt hier zien waar hetzelfde patroon begint. Inmiddels ben ik al een eindje op weg met de eerste sok van m'n tweede paar.

Vorige week gingen we met H en S naar het Anne Frankhuis. We waren er nog nooit geweest en vooral H is altijd geïnteresseerd in verhalen uit de Tweede Wereldoorlog. Hier een foto vanuit het raam.

Tijdens de geschiedenislessen heb ik denk ik niet heel veel op zitten letten. Ik leerde echt nieuwe dingen over deze oorlog. Eigenlijk vooral over de tijd vóór de oorlog. Dat er een grote financiële crisis was en hoe in de tijd Hitler opstond en de schuld van deze crisis gaf aan de Joden. Jullie weten het vast wel allemaal.
Hier zijn we weer buiten, ergens op een bruggetje bij een gracht.

Zoals beloofd nog een foto van het gebreide vest voor onze kleinzoon. Ik vind zijn hoofd veel leuker dan het vest moet ik eerlijk zeggen 😍.

Volgende keer, en ik hoop dit keer iets sneller terug te komen, schrijf ik over een boekje wat ik heb gelezen. Het heet: 'Spurgeons depressies'. 'Wat ben je weer een vrolijk boek aan het lezen!' zei mijn man, maar écht, het is zó mooi, zoveel troost zit er in als je ook maar ergens ooit iets met depressie te maken hebt gehad. Spurgeon was er bekend mee. 'Hoor' hoe hij zijn preek begint ergens in november 1846, hij is dan nog maar 22 jaar oud.

'Vanmorgen heb ik haast spijt dat ik het heb gewaagd om deze preekstoel te bezetten, want ik voel me volstrekt niet in staat om een preek te houden die u goed kan doen. Ik had gehoopt dat de rust van de afgelopen veertien dagen de gevolgen van die vreselijke ramp hadden weggenomen, maar nu ik weer op dezelfde plek sta, nu ik om precies te zijn hier sta om u aan te spreken, doen de emoties die mij eerder haast overweldigden, opnieuw pijn. Verontschuldig mij vanmorgen dus... Ik ben echt niet in staat geweest om te studeren... O, Geest van God, openbaar Uw kracht in de zwakheid van Uw knecht en stel hem in staat om Zijn Heere te eren, zelfs als zijn ziel in hem terneergeslagen is.'

De vreselijke ramp waar hij over spreekt gebeurde twee weken eerder, toen tijdens een dienst waar enkele duizenden mensen bij elkaar waren, een kwajongen tijdens de preek riep: 'Brand!' De paniek die volgde kostte zeven mensen het leven en achtentwintig mensen raakten ernstig gewond. De Londense kranten stonden vol ongenadig wrede beschuldigingen aan Spurgeons adres.
Het zinloze ongeval en de publieke beschuldigingen braken Charles' psyche. En niet alleen op dat moment zelf; het had blijvende gevolgen.

Nu stop ik, ik zou er de volgende keer pas over bloggen. Maar dit is iets wat veel indruk op me maakte toen ik het las. Het is niet te bevatten. En niet alleen voor hemzelf en de gemeente, maar ook voor die jongen, die dit allemaal helemaal niet voorzien heeft. Zijn naam wordt niet genoemd en ik weet niet hoe zijn leven verder is gegaan, maar het moet een enorme stempel hebben gedrukt.