Hele dure sokken

Sneeuwvlokjes! Ik liep er op de heenweg straal voorbij, terwijl ik nog dacht: eens zien of we iets lente-achtigs tegen komen. Het hele veldje stond vol. Was ik zo diep in voorjaarsgedachten verzonken dat ik het niet eens zag? Gelukkig zag ik ze wel op de terugweg.

Als je de roltrap opgaat in het ziekenhuis en boven komt zie je allemaal 'ziekenhuiszuilen' Je kunt er je dagticket laten uitprinten en daar staat op waar je precies moet zijn. In de auto luisterde ik een podcast en hier werd dit als voorbeeld genoemd van technologie die ingezet wordt, maar wat ten koste gaat, van even een vriendelijk gezicht en woord van iemand aan een balie, wat al bemoedigend aan kan voelen, wat je soms echt nodig kunt hebben, zeker in een ziekenhuis. Ik vertelde het aan L. die hier voor een zuil staat, klaar om naar de kaakchirurg te gaan. Maar ze zei: 'Er staan daar toch twee mensen vriendelijk te zijn?' En ja, ze had gelijk, aan beide kanten van de roltrap stonden twee dames iedereen te begroeten en zo bleek, ze staan ook meteen klaar om je te helpen als je nog ergens anders moet zijn voor de administratie of dergelijke. Ik vond het fijn, zo hoort het! In die podcast deden ze er negatief over en terecht als zo'n zuil alles is wat je tegenkomt. In dit ziekenhuis is het goed geregeld en ik hoop dat dat overal zo is.

Inmiddels zijn er 2 verstandskiezen uit, binnenkort nog een derde. Bij Mar zijn er pas ook 3 getrokken. Wat een pijnlijk gedoe is dat! 

Wat een mooie dagen hebben we achter de rug. Koud en zon!

Vorige week maakte ik een heerlijke pistache/perziken kwark taart. Ooh, wat was die lekker! Het recept kun je hier vinden. De foto's zijn verdwenen, maar die heb je dan hier al gezien. De bodem heb ik met bastognekoeken gemaakt.

En, ook weer geïnspireerd door een vlog, ik maakte groentesoep. Het was een lekker soepje, maar toch niet zoals ik had gehoopt of verwacht. Doordat alles uiteindelijk door de blender ging werd het een mooie, kleurige, groene, best dikke soep. Ik denk dat ik het toch wat smakelijker vind als alle groenten nog zichtbaar zijn.

Het laatste vestje... als ik eenmaal begin, ik kan niét meer stoppen!
Ze zijn nu klaar!

Begin deze week moest ik werken en dat ging eigenlijk wel heel goed. Ik werk nu 4 dagen en dat is precies genoeg. Zo fijn dat dit kan. Ik werkte vlakbij m'n zoon, dus ging ik maandag gauw even uit m'n werk door om dit vest te geven. Twee kleurige kleindochters:)
Hier kun je een boekje met het patroon bestellen als je het ook eens wil proberen. Het waren mijn allereerste projectjes en ik moet zeggen... Ik leerde er erg veel van door er drie te breien.

Onze kleinzoon kreeg er natuurlijk ook één, in mijn volgende blog daar een foto van!

En wat nu? Ik dacht aan sokken. Ik volg een vrouw op Youtube, ze heeft van die mooie zelfgebreide sokken. Ik kocht van haar op Etsy een patroon. En kijk, de eerste toeren zijn een feit! Het gaat weer niet helemaal vlekkeloos, maar om het na een stuk weer helemaal uit te halen vind ik niet nodig. De tweede gaat vast een stuk beter en ik denk niet dat iemand het gaat zien als ik deze sokken aan heb.

De foutjes zitten aan de andere kant 😊

Mooie sokkenwol, ik kocht twee verschillende.

En ik reed met m'n auto tegen een andere auto aan toen ik naar de winkel reed. Hele dure sokken dus!