3 potjes uit het bakje

We waren met z'n drieën.

Al een poos zijn we bezig met de Bergrede.

Iemand van de groep was zo enthousiast dat ze 5 workshops heeft bedacht.

5 workshops die bij de Bergrede passen.

Ze heeft er zelfs een cursus 'workshop geven' voor gevolgd.

Dat is toch een mooi idee?!
Ik geef het gewoon even door.

Soms zijn we wel met acht, maar deze keer met drie.

Er kwamen 3 potjes uit de bak.

Voor ieder een.

We kregen ook een briefje.

Daar schreven we onze zorgen op,

precies die waar we ons de afgelopen twee weken het meest zorgen over hadden gemaakt.

Het blaadje stopte we onder de bloem

in het water.

Om dan eens fijn een poos naar de bloem te kijken, het te bestuderen, zien hoe de meeldraden van onderen geel zijn, de lijntjes, de structuur, de kleuren, de geur. Het is een prachtige bloem!

Jezus zegt dat, als we ons zorgen maken, we eens naar de bloemen moeten kijken. Om ons te herinneren aan hoe goed de Vader weet wat wij nodig hebben en voor ons zorgt.

Deze avond blijft veel langer hangen dan andere avonden. Ik denk dat het komt omdat we iets in ons hand konden houden. En ik kijk net even iets anders naar de bloemen die ik tegen kom.

Stoppen!

Gisterenavond gingen we nog even samen fietsen.
We kwamen bij de brug en ja, die ging nét open.

Stoppen!

'U moet nu écht de knop omzetten, u moet even niet voor anderen zorgen!'

Ik hoor haar woorden nog in mijn oren.

Ik wist niet zo goed hoe ik er aan toe was.
Kon ik nog gewoon door werken?
Of beter even stoppen?
Dat was na deze woorden wel duidelijk.

En ik stopte en mocht vooral dingen doen waar ik plezier in beleefde.

En dat deed ik.

Langzaam ging het beter.

Na 6 maanden mocht ik weer werken.

Dat was begin dit jaar.

De brug ging weer dicht en we zagen één klein, maar wel een beetje hoog, bootje waar de brug voor open was gegaan. Het werd nagekeken door voetgangers en door mij.

Zo gaat dat soms.

Je stopt omdat iets anders voorrang moet krijgen.

Soms is het iets groots, soms maar iets kleins.

Het kan in ieder geval heel hoog zitten.

En dan mag je daar aandacht aan geven.

Onze fietstocht ging verder. We fietsten naar centraal station om te kijken hoe je daar je fiets kunt stallen als je verder met OV wilt gaan. Dat is gelukt. We fietsten weer terug door een ontzettende drukke stad. Zoveel mensen! Ik was blij dat we weer thuis waren! En toch heb ik erg genoten, er was zóveel te zien, zó véél mensen. Ik moest goed opletten dat ik niet ergens tegenaan of tegen iemand aan botste. Vandaar dat ik ook blij was om weer thuis te zijn.

👋👋

Met een kop koffie

Wat geniet ik hiervan!
Onze oudste en jongste dochter knus naast elkaar op de bank.

Het leuke is dat ze heel veel op elkaar lijken.

Maar dat zie je niet zo goed op deze foto.

Het is alweer even geleden dat ik alvast foto's op m'n blog heb geplaatst, om er uiteindelijk een blog van te maken. En dan vraag ik me nu af: Het is zo lang geleden, zal ik deze foto's maar weer weg halen? En mijn antwoord is: nee! Deze avond ligt nog vers in mijn geheugen! Ik ging na het avondeten een rondje hardlopen. En aan het eind begon het behoorlijk hard te regenen.

De zon werd er zelfs waterig van. En ik ook, ik was doorweekt. Maar toen ik dit zag, en in het echt is het natuurlijk veel mooier, moest ik echt even stilstaan. Boven me was de metrobaan, dus ik stond ook even droog.

Het waaide ook nog, dus je zag de regen met mistvlagen over de rivier jagen. En de zon begon steeds feller te schijnen terwijl het nog hard regende. Ik voelde de warmte van de zon en het was gewoon sprookjesachtig.

En gek, ik dácht er niet eens aan, terwijl het zo voor de hand liggend was. Ik draaide me om, wilde verder lopen, maar zag toen een prachtige regenboog.

En zelfs een dubbele. Dus bleef ik nóg een poos staan. En ik draaide me nog eens om en weer en weer. In pure verwondering. Het was net of God me iets wilde laten zien. En ik wist ook: die boog, die is daar niet alleen voor mij, maar voor iedereen. En dat vulde mijn hart met hoop.

Van de regen en de zon en de regenboog naar de keuken. Ik bakte een vrij gezonde appelcake. Van de appels die we geplukt hebben een poosje geleden. Het was wel lekker, maar niet zoveel smaak (geen suiker) en een beetje droog. Ik heb 'm toen in plakken gesneden en in de vriezer gedaan. En elke ochtend nam ik een plak met een kop koffie als ontbijt. Ik probeer van mijn boterhammen met hagelslag af te komen 's ochtends en heb ook al havermout geprobeerd. Ik merk dat ik afwisseling nodig heb.

Van de keuken naar de schuur. Ik zocht op Youtube een schilderijtje waar ik mee mee kon schilderen en vond er een. Een regenachtige dag voor het raam met...

Het was erg leuk om aan te werken.

Uiteindelijk nam ik steeds een pauze om goed te laten drogen. Dus dook ik op de meeste gekke tijden m'n schuur weer in om verder te werken.

Om uiteindelijk het eindresultaat te kunnen laten zien.

Een regenachtige dag voor het raam met...

Een kop koffie.

Vandaag heb ik een lui dagje.

Er staan wel 3 afspraken met S, waarvan we er nog 2 hebben te gaan.

Maar daartussen probeer ik het leesplan bij te lezen, lees ik een ander boekje uit, lunch ik een ei, nee twee eieren met spinazie en kaas. En schrijf ik een blogje en ga ik er ook nog een paar lezen.

En morgen ga ik de wacht weer in.

Benieuwd bij wie ik nu terecht kom.

👋👋